بهینه سازی کاربرد علف کش های خاک مصرف جهت کنترل علف های هرز در کشت مستقیم نخود (Cicer arietinum L.) دیم با استفاده از روش اختلاط هم زمان با کاشت
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPR-14-2_004
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1402
چکیده مقاله:
امکان کاربرد علف کش های غیر انتخابی در کشت مستقیم نخود، طی سال زراعی ۱۳۹۹- ۱۳۹۸ در استان های اردبیل و زنجان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب کرت های خرد شده نواری با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش (در ۱۱ سطح، به عنوان تیمار عمودی شامل: کاربرد تری فلورالین (ترفلان، EC ۴۸%)، متری بیوزین (سنکور، WP ۷۰%)، پندی متالین (استامپ، EC ۳۳%)، ایمازتاپیر (پرسوئیت، SL ۱۰%)، اکسی فلورفن (گل، EC ۲۴%)، تری فلورالین و پندی متالین و ایمازتاپیر در ترکیب با فن.دس.اتو (فن دمدیفام + دس مدیفام + اتوفومزیت (بتانال پراگرس ا اف، EC ۲۷.۴%)) و شاهدهای وجین و عدم کنترل علف های هرز) و شیوه اختلاط علف کش با خاک (به عنوان تیمار افقی شامل کاربرد کولتیواتور + بذرکار و اختلاط علفکش صرفا توسط بذرکار) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، شیوه اختلاط علف کش ها با خاک تاثیری بر تراکم و وزن خشک علف های هرز و همچنین وزن خشک نخود نداشت و از این جهت، اضافه شدن عملیات کولتیواتور به دلیل لزوم کاهش هزینه ها توصیه نمی شود. نتایج بررسی تیمارهای علف کشی نشان داد که کاربرد تری فلورالین (در دو منطقه اردبیل با ۹۰ و زنجان با ۷۹ درصد کنترل) و متری بیوزین (در دو منطقه اردبیل با ۹۲ و زنجان با ۷۱ درصد کنترل) به صورت اختلاط همزمان با کاشت، با حداقل آسیب به نخود، برای کنترل علف های هرز توصیه میشوند. در منطقه اردبیل، دو علف کش ایمازتاپیر و اکسی فلورفن نیز به ترتیب با ۹۷ و ۹۶ درصد، کنترل مطلوبی روی علف های هرز داشتند. عملکرد دانه نخود نیز در تیمار اکسی فلورفن و تری فلورالین + فن.دس.اتو در اردبیل و زنجان (به ترتیب با میانگین ۱۰۷۱ و ۸۱۴ کیلوگرم در هکتار) در بیشترین مقدار بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین نجفی
بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سید حسین ناظر کاخکی
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، مشهد، ایران
بیتا سهیلی مقدم
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، ایستگاه تحقیقات کشاورزی آلاروق، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، اردبیل، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :