بررسی راه های کاهش آلاینده NOx از خروجی توربین های گازی در حفظ اکوسیستم زیستی

اکوسیستم و زیستگاهها ( محیط های طبیعی و بیولوژیکی )، عمدتاً توسط فعالیت های انسانی، در معرض تخریب و فروپاشی قرارگرفته اند. این فعالیت ها، مهمترین عامل تهدیدکننده تنوع زیستی اند. آلودگی آب، خاک، هوا و ارگانیسم ها توسط آلاینده ها، شکلاصلی تجزیه و فروپاشی است. آلودگی به اشکال متفاوت نظیر رسوب، انتشار مواد شیمیایی، تجزیه کیفیت زیستگاه و .... نمایان می شود. توربین های گازی جزء پاک ترین تجهیزات تولید قدرت سوخت فسیلی هستند که به طور سود آوری قابل دسترس هستند.تکنولوژی های کنترل آلاینده های توربین گازی به تکامل یافتن ادامه می دهند و همان طور که تکنولوژی های جدید توسعه می یابندو جنبه تجاری پیدا می کنند تکنولوژی های قدیمی تر به تدریج پایان می یابند. آلوده سازهای اصلی ناشی از توربین های گازی عبارتند از اکسیدهای نیتروژن ( nox ) مونوکسید کربن ( co ) و ترکیب های آلی فرار( VOC ها) . آلوده سازهای دیگر مانند اکسید هایسولفور( SOX ) و ذرات ریز( PM ) عمدتا به سوختی که مورد استفاده قرار می گیرد بستگی دارد مقدار سولفور موجود در سوختآلاینده ترکیبات سولفور به خصوص SO2 را تعیین می کند. توربین های گازی که بر روی گاز طبیعی دی سولفوری یا نفت مقطر عمل می کنند به نسبت ناچیزی اکسیدهای سولفور را تولید می کنند. بنابراین کنترل اکسیدهای سولفور موضوع خرید سوخت است تا اینکهموضوع تکنولوژی توربین گازی باشد. اجسام ریز برای توربین های گازی که از سوخت مایع استفاده می کنند به مقدار ناچیزی آلودهکننده هستند. خاکستر و افزودنی های فلزی موجود در سوخت ممکن است در PM خروجی دخالت داشته باشد. روش های تزریق مایع، احتراق پیش از ترکیب، کاهش کاتالیستی انتخابی، احتراق کاتالیزوری، جهت کاهش آلاینده ها و به طور کلی NOx ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که این گزینه ها می توانند راه کاری در جهت کاهش آلاینده های زیست محیطی خروجی ازتوربین های گازی باشند.

کلیدواژه ها:

توربین گازی ، اکسیدهای نیتروژن ( NOX ) ، آلاینده ، کاتالیست انتخابی ، احتراق کاتالیزوری