مریم سیفی - کارشناسی مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور مرکز بناب

در دهه های اخیر، تدریس و آموزش به عنوان یکی از عوامل حیاتی توسعه جوامع شناخته شده است. مبحث تدریس، یکی از بخش های مهم و پویای علوم تربیتی محسوب می شود که تاثیر مستقیم بر رشد و ترقی جامعه دارد. در این زمینه، مدارس ابتدایی به عنوان مراکز اصلی تربیت و آموزش نقش کلیدی ایفا می کنند. در این میان، تاریخچه تحولات روش های تدریس در مدارس ابتدایی اهمیت فراوانی پیدا کرده است. با توجه به تغییرات سریع در جوامع مدرن و پیشرفت های علم و فناوری، نیاز به بهبود و تطابق روش های تدریس با نیازهای زمان احساس می شود. مواجهه با چالش ها و فرصت های جدید، تعیین کننده نقش موثر و موثر مدارس ابتدایی در فرآیند آموزش و پرورش است. از این رو، بررسی مسیر تاریخی تحولات روش های تدریس در مدارس ابتدایی ضروری به نظر می رسد. آموزش در مدارس ابتدایی نه تنها وظیفه انتقال دانش به دانش آموزان را بر عهده دارد بلکه مسئولیت تربیت شهروندانی با مهارت ها و ارزش های اجتماعی است. با توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی، تجدید نظر در روش های تدریس و ادغام نوآوری ها به منظور بهبود کیفیت آموزش، امری ضروری و اساسی است. در این مقاله، به بررسی تاریخچه تحولات روش های تدریس در مدارس ابتدایی پرداخته خواهد شد. با مطالعه این تحولات، می توانیم الگوها و روندهای موفق یا ناموفق در آموزش ابتدایی را شناسایی کرده و بهبودهای لازم را در زمینه تدریس ارائه دهیم. این مقاله به منظور تسلیط به نقدهای سازنده و ارائه پیشنهادهایی برای بهبود فرایند تدریس در مدارس ابتدایی ارائه خواهد شد.

آموزگاران، دانش آموزان، مدارس ابتدایی، روش تدریس، تاریخچه.