محمدرضا پاسبان - استاد تمام حقوق تجارت،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دانشگاه علامه طباطبائی،تهران،ایران
عباس طوسی - استادیار حقوق خصوصی،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دانشگاه علامه طباطبائی،تهران،ایران
محمدرضا مظاهری - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،دانشگاه علامه طباطبائی،تهران،ایران

در دوران پیشرفت فناوری،شرکت ها نمی توانند با همان روش های کند پیشین،همپای شتاب تاثیرگذاری فناوری به خصوص نوع هوشمند آن بر جامعه،به حیات خود ادامه دهند و باید در اندیشه بهره ­گیری از شیوه های نو و چابک تر در اداره امور شرکت باشند.با پیچیده تر شدن محیط کاری شرکت ها و نیاز به پردازش حجم انبوه داده ها و اطلاعات و تصمیم گیری های سریعتر،ویژگیهای هوش مصنوعی،نظر متخصصین را به امکان به کارگیری آن به عنوان مدیر شرکت های تجاری جلب کرده و در محافل علمی،این پرسش که آیا می توان هوش مصنوعی را به عنوان مدیر،در بخشهای اقتصادی و اجتماعی،به ویژه در شرکت های تجاری به کار گرفت،به بحثی داغ تبدیل شده است.رویکرد مقاله،تبیین صلاحیت پذیرش سمت،چگونگی انجام وظایف امانتداری مدیران و شناسایی رژیم مسئولیت هوش مصنوعی مدیر است.دیدگاه نویسندگان بر اینست که هوش مصنوعی با طراحی صحیح،توانایی عملی نمایندگی و انجام وظایف امانتداری مدیران را به خوبی دارد.در باب مسئولیت،علیرغم جدید بودن این فناوری،نیازی به اتخاذ رویکرد جدیدی نیست و ترکیبی از رژیم حقوقی و جبرانی،در این خصوص پیشنهاد می شود.

هیئت مدیره روباتیک, نمایندگی مصنوعی, وفاداری هوش مصنوعی, وظایف امانتداری, مسئولیت هوش مصنوعی