شیرین سعدی - گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

سیل ویرانگرترین و مخرب ترین فاجعه است که منجر به تلفات جانی و خسارت به اموال می شود. اثرات مخرب آن را می توان با مدل سازی، تحلیل و روش های مدیریتی مناسب به حداقل رساند. تجزیه و تحلیل روندیابی سیل در پیش بینی سیل و انجام کلیه اقدامات احتیاطی لازم در منطقه ای که سیل در آن اتفاق افتاده است از اهمیت بالایی برخوردار است. اتخاذ زودهنگام هشدارهای سیل، کنترل سیل و سایر اقدامات امدادی با پیش بینی دقیق سیل می تواند به طور موثر منجر به کاهش تلفات سیل شود. در این پژوهش از روش کتابخانه ای و اسنادی برای گردآوری مطالب مرتبط در این زمینه استفاده شده است. بررسی ها نشان می دهد با استفاده از روش ماسکینگام - کانژ و الگوریتم ژنتیک، می توان روند سیل را به صورت بهینه مدل کرده و جواب بهینه ای برای آن به دست آورد. چنانچه به جای استفاده از مقدار ثابت برای پارامترهای روش ماسکینگام - کانژ، مقادیر متفاوت به کار برده شود و همچنین از روابط مربوط به موج یک طرفه جهت محاسبه سرعت موج سینماتیکی استفاده گردد، دقت روش ماسکینگام -کانژ در برآورد هیدروگراف خروجی افزایش می یابد. بنابراین می تواند ابزار موثری برای مدیریت سیل و آمادگی در برابر بلایا باشد.

کلمات کلیدی: روندیابی، سیل، ماسکینگام - کانژ، الگوریتم ژنتیک، بهینه.