استفاده از سرنخ های واژگانی و تصریفی در تشخیص زمان جمله بر پایه نظریه پردازش درون داد: مقایسه فارسی آموزان عربی زبان سطوح مبتدی و پیشرفته
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: پژوهشنامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان، دوره: 12، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JTPSOL-12-2_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 83
نویسندگان
دانشجوی دکتری آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان، دانشگاه علامه طباطبائی
نویسنده مسئول، استاد گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی
دانشیار گروه های زبان و ادبیات انگلیسی و زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی
استادیار گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
با توجه به نقش و اهمیت تشخیص زمان دستوری در فراگیری زبان و نبود پژوهش های مرتبط در خصوص فراگیری زبان فارسی، هدف از پژوهش حاضر، بررسی نوع سرنخ های بهکار رفته، جهت تشخیص زمان دستوری و همچنین رابطه بین درک زمان جمله های فارسی و جنسیت و نیز رابطه بین درک زمان و زبان اول فارسی آموزان عربی زبان در سطوح مبتدی و پیشرفته بود. بدین منظور، اصل تقدم واژگانی نظریه پردازش درونداد (ون پتن، ۲۰۱۵) بهعنوان پایه و چهارچوب نظری در نظر گرفته شد. شرکتکنندگان در این پژوهش که بهصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، عبارت بودند از ۵۳ نفر فارسی آموز عربی زبان، از مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، که بر اساس سطح، به دو گروه مبتدی (۲۸ نفر) و پیشرفته (۲۵ نفر) تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، دو آزمون محقق ساخته در دو مرحله بود: در مرحله اول، با استفاده از آزمون تشخیص زمان جمله، آزمودنیها، زمان جملههایی که میشنیدند را در پاسخنامه علامت میزدند. در مرحله دوم، همان آزمون اجرا شد، با این تفاوت که در این آزمون، جملهها فاقد قید زمان بود. یافته های این پژوهش نشان داد عربیزبانان مبتدی، هم از سرنخهای واژگانی و هم از تصریفهای فعلی در تشخیص زمان جمله استفاده میکنند؛ اما در بیشتر موارد، انتخاب آنها، تنها یکی از سرنخها میباشد. این در حالی است که آزمودنیهای سطح پیشرفته، همزمان از دو سرنخ واژگانی و تصریف فعلی استفاده میکنند. در مورد جنسیت، نتایج نشان داد که بین جنسیت و توانایی درک زمان جمله، رابطه معناداری وجود ندارد.کلیدواژه ها
پردازش درون داد, سرنخ های تصریف فعلی, سرنخ های واژگانی, زمان دستوریاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.