بررسی تدوین مدل ساختاری مدیریت بهبود بهره وری نیروی انسانی (مطالعه موردی: شرکت ماشین سازی تبریز)

بهره وری به معنا و مفهوم امروزی؛ یعنی استفاده بهینه از منابع سازمان، بمنظور رسیدن به اهداف کارا و مؤثر است. مسئله بهره وری یکی از مباحث نوین و کارآمد اقتصاد و مدیریت در سازمانهاست. استفاده بهینه از منابع در واقع هنری است که با استفاده از اصول و معادلات اثبات شده در مدیریت و اقتصاد، برتری پیدا کرده است. این پژوهش با هدف بررسی و تدوین مدل ساختاری بهبود بهره وری نیروی انسانی به صورت مطالعه موردی در شرکت ماشین سازی تبریز انجام شده، همچنین شناسایی روابط بین متغیرهای مؤثر بر بهره وری نیروی انسانی خصوصاً میزان تأثیر هر یک از عوامل بر بهره وری کارکنان با توجه به روند جهانی شدن و افزایش رقابت می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع بنیادی، همبستگی و پیمایشی بوده (آمار توصیفی و استنباطی) و جامعه آماری از طریق نمونه گیری تصادفی از بین کارکنان شرکت تولیدی ماشین آلات تبریز بوده است. در این پژوهش علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که برای بررسی اعتبار پرسشنامه از ضریب آلفای ک رونباخ استفاده گردید که نتیجه آن 93% می باشد. همچنین داده های گردآوری شده با استفاده از خروجی نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با استفاده از نتایج تحلیل رگرسیون عوامل 9 گانه مؤثر بر بهره وری نیروی انسانی جهت تدوین و طراحی مدل شناسایی گردیدند. همچنین علاوه بر طراحی مدل پیشنهادهای کاربردی در دو بخش ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، نیروی انسانی ، سازمان ، رقابت ، تبریز