طراحی سازه ژنی فیتاز ایکولای و فیتاز آسپرژیلوس نایجر و بیان آن در مخمر پیکیا پاستوریس به منظور افزایش تجزیه فیتات گیاهی

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 16، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_JOAGK-16-1_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 44
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

بهاره پاک باطن

دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

حسن کرمانشاهی

استاد ، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی ، مشهد ، ایران. رایانامه

فرهید همت زاده

دانشیار، گروه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آدلاید، استرالیا

رضا مجیدزاده هروی

دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.

علی جوادمنش

دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

چکیده

هدف: فیتازها براساس اولین کربنی که در حلقه میواینوزیتول فسفات در فیتات دفسفریلاسیون شروع می شود به گروه های ۳-فیتازها (E.C. ۳.۱.۳.۸) ، ۶- فیتازها (E.C. ۳.۱.۳.۲۶) و ۵- فیتازها (EC ۳.۱.۳.۷۲) طبقه بندی می شوند مخمرها با داشتن ویژگی های زیادی ازجمله دستکاری ژنتیکی آسان، بیان بالای پروتئین های برون سلولی و درون سلولی و توانایی انجام اصلاحات پس ازترجمه ای متناسب با سلول های یوکاریوتی، برای بیان پروتئین های خارجی مناسب هستند. مخمر متانول دوست پیکیا پاستوریس برای تولید پروتئین های نوترکیب در تراکم سلولی بالا و محیط کشت ارزان، توسعه یافته است. بنابراین بیان همزمان دو آنزیم دریک میزبان بیانی نوترکیب سودمند خواهد بود. هدف ازاین مطالعه ساخت وکتور نوترکیب حاوی ژن های فیتاز ایکولای از خانواده ۶-فیتاز و فیتاز آسپرژیلوس نایجر از خانواده ۳-فیتاز به منظور افزایش تجزیه فیتات و بیان همزمان آنها در مخمر پیکیا پاستوریس بود.روش: توالی نوکلئوتیدی ژن های آنزیم فیتاز ایکولای ، (appA۲) فیتاز آسپرژیلوس نایجر ، (phyA) لینکر ۲a و سیگنال پپتید آلفا فاکتور از پایگاه داده NCBI دریافت گردید. در این پژوهش ژن های فیتاز ایکولای و آسپرژیلوس نایجر که بوسیله لینکر ۲a بهم متصل شده بودند در پلاسمید PIC۹K طراحی و برای سنتز به شرکت Genescript آمریکا فرستاده شد. پس از دریافت پلاسمید سنتز شده که حاوی ژن های مورد نظر بود این سازه ژنی در باکتری DH۵a کلون شد و پس از برش با آنزیم SacI در مخمر پیکیا پاستوریس الکتروترنسفرم شد. تحریک بیان ژن با استفاده از متانول در غلظت نهایی نیم درصد در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد صورت گرفت. نمونه گیری هر۲۴ ساعت انجام شد و میزان تولید پروتئین نوترکیب بااستفاده از الکتروفورز بررسی گردید. یافته ها: نتایج حاصل از کلونی PCR نشان داد که وکتور مورد نظر با موفقیت در باکتری DH۵a ترانسفرم شده است و نتایج حاصل از PCR نشان داد که پلاسمید با موفقیت وارد مخمر شده است. فیتازappA و فیتاز phyA با موفقیت در مخمر پیکیا پاستوریس بیان شد. وزن مولکولی فیتازهای نوترکیب تولید شده در حدود ۴۵ و ۸۰ کیلو دالتون به ترتیب برای فیتاز appA و فیتاز phyA تخمین زده شد. فعالیت آنزیم نوترکیب تولید شدهU/ml ۱۶۰.۹۷ بود.نتیجه گیری: به منظور تولید مکمل آنزیم فیتاز نوترکیب، ژن های هدف دروکتور بیانی pPIC۹k طراحی و سنتز شد و وکتور نوترکیب پس از تکثیر در باکتری اشرشیا کلیDH۵α وارد ژنوم مخمر پیکیا پاستوریس به عنوان میزبان بیانی شد. این سازه ژنی برای انجام آزمایشات بعدی (آزمایشات مزرعه ای) استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها

پیکیا پاستوریس, طیور, آنزیم فیتاز, پروتئین نوترکیب

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.