اثر ۸ هفته تمرین شنا و تزریق سلول بنیادی بر برخی عوامل موثر در مسیر آنژیوژنز موش های مدل نارسایی زودرس تخمدان
عنوان مقاله: اثر ۸ هفته تمرین شنا و تزریق سلول بنیادی بر برخی عوامل موثر در مسیر آنژیوژنز موش های مدل نارسایی زودرس تخمدان
شناسه ملی مقاله: JR_IJOGI-26-10_005
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IJOGI-26-10_005
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
غنچه صالحی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
پروین فرزانگی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
عبدالرضا جعفری - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
فرزانه فرخی - استادیار گروه علوم و فناوری های زیستی، دانشکده علوم پزشکی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
خلاصه مقاله:
غنچه صالحی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
پروین فرزانگی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
عبدالرضا جعفری - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
فرزانه فرخی - استادیار گروه علوم و فناوری های زیستی، دانشکده علوم پزشکی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
مقدمه: ناباروری زنان، یک وضعیت پزشکی جهانی است که می تواند ناشی از اختلالات مختلف دستگاه تناسلی از جمله نارسایی زودرس تخمدان باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ۸ هفته تمرین شنا و تزریق سلول بنیادی بر ژن های VEGF، TGF و HGF بافت تخمدان موش های مدل نارسایی زودرس تخمدان انجام شد.روش کار: در این تحقیق تجربی، تعداد ۳۰ سر موش صحرایی ماده ۸-۶ هفتهای انتخاب شدند. به منظور ایجاد مدل نارسایی زودرس تخمدان، از داروی سیکلوفسفامید و بیوسولفان به ترتیب به میزان ۱۰۰ و ۵۰ میلیگرم بر کیلوگرم، به صورت تزریق درون صفاقی استفاده شد. پس از القاء مدل، موش ها به صورت تصادفی به ۶ گروه (۵ سر در هر گروه) شامل: کنترل سالم، بیمار+ شم، بیمار+ سالین، بیمار+ سلول، بیمار+ ورزش و بیمار+ سلول+ ورزش تقسیم شدند. رت های گروه تمرین، در طی ۸ هفته به شنا پرداختند. گروه های سلول، ۲ هفته بعد از ایجاد مدل سلول های بنیادی به میزان یک میلیون سلول برای هر موش در تخمدان پیوند زده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافتهها: القاء نارسایی زودرس تخمدان منجر به افزایش معنیدار ژن های VEGF، TGF و HGF بافت تخمدان رت ها نسبت به گروه کنترل- سالم شد (۰۵/۰≥p) که گروه های تمرین، سلول و تمرین+ سلول، بیان این ژن ها را نسبت به گروه بیمار و بیمار سالین کاهش دادند (۰۵/۰≥p).نتیجه گیری: اثر هم افزایی تمرین هوازی و سلول بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان باعث بهبود فاکتورهای رگزایی رت های مدل تجربی نارسایی زودرس تخمدان می شود.
کلمات کلیدی: آنژیوژنز, تمرین شنا, سلول بنیادی مزانشیمی, نارسایی زودرس تخمدان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1916144/