تعیین منابع اصلی انتشار عناصر (فلزات سنگین) Spurce Analysis

  • سال انتشار: 1383
  • محل انتشار: هفتمین همایش ملی بهداشت محیط
  • کد COI اختصاصی: NCEH07_096
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 837
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

اردشیر کلانتری

استادیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکیده

تعیین منابع انتشار عناصر فلزی در ایستگاههای نمونه برداری به مدل رسپتور مرسوم است و تا ک نون چندین مدل رسپتور ارائه شده است. مدلهای مذکور توسط Cooper and Watson در سال 1980 و آقای Gordon در سال 1988 ارائه و تکمیل گردیدند. برای مناطقی که منابع انتشار قابل شمارش نیستند و تحت تأثیر کیدیگرند مانند منابع مخلوط دریایی، منابع قشر زمینی و منابع آنتروپوژنیک تمام مدلها قابل اجرا نمی باشند و نتایج خوبی بدست نخواهد آمد و لیکن برای اینگونه مناطق فاکتور تغلیط (EF(3)) بسیار سودمند بوده و نتایج خوبی داده است. روش پژوهش Mthodology: فاکتور تغلیظ EF اصولاً عناصر را از نظ Enriched در سه گروه قرار میدهند enriched- moderatdly enriched- npn enriched منبع عناصر non enriched مربوط است به پوسته زمین. پوسته زمین یک شرکت کننده قابل توجه در ترکیب ائروسلولهای پخش شده در نزدیک سطح زمین می باشد با یک مقایسه بین ترکیب آئروسل نزدیک پوسته زمینی و ترکیب آئوسلولهای بدست آمده از منابع مختلف می توان معلوم ساخت که عمده عناصر متشله ائروسلولهای نمونه برداری شده آیا از منابع طبیعی هستند و یا منابع انسان ساز. این نوع مقایسه معمولاً بوسیله بدست آوردن فاکتوری بنام فاکتور تغلیظ EF میسر است. برای انجام این کار غلظت عناصر مختلف در ترکیب آئروسل نمونه را نسبت به غلظت آنها در پوسته زمینی نرمالایز می نمایند. نتایج: مقادیر فاکتورهای تغلیظ را برای عناصر مختلف در سه ایستگاه نشان می دهند با توجه به مقادیر EF مندرج در جداول مذکور مشخص می گردد که کادمیم با Ef=3908/5 سرب با EF=633/19، روی با EF=103/73 و مس با EF=73/15 همگی در اثر فعالیتهای انسانی به محیط تزریق می گردند. آهن با EF=0/96 صرفاً منشاء معدنی داشته و فاقد منابع آنتروپوژنیک مؤثر می باشد. ترکیباتی نظیر کروم با EF=2/18، کلسیم با EF=5/26 و نیکل با EF=6/05 از هر دو منشاء در اتمسفر پراکنده می گردند.

کلیدواژه ها

مدل رسپتور، فاکتور تغلیظ، آنتروپوژنیک

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.