سارا پارسائی جهرمی - دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران، ایران. مدرس دانشگاه

مولانا جلال الدین رومی، یکی از عارفان آگاه سدهی هفتم هجری است . او گرچه با نام عارف شناخته شده است و معمولا عرفا در ذهنانسان ها افرادی انزوا طلب هستند اما او آشنا به مسائل روز و چالش های اجتماعی بوده است که این مسئله خود بیانگر اجتماعی بودناین شاعر عارف است. مولوی در آثار خود، مسائل اجتماعی و روانشناسی متعددی را بیان کرده است؛ با این فرضیه که او عارفی جامعالاطراف است، چند حکایت از این شاعر بلندپایه، مورد بررسی قرار گرفت. در حکایت پادشاه و کنیزک که مربوط به دفتر اول مثنویمعنوی است، مواردی ارزشمند از توصیه های اخلاقی اجتماعی و حرفهی پزشکی مشاهده شد که خاصیت تحلیلی بالایی دارند. شیوه یپژوهش از نوع تحلیلی، انتقادی و کتابخانه ای است. در پایان، این نتیجه برای ما حاصل شد که شناخت جامع مولوی از عصر و زمانه وعلوم رایج، موجب سرایش این مضامین شده است که حتی امروزه برای پزشکان یا دانشجویان پزشکی و دیگر افراد جامعه می تواندمثمرثمر و آموزنده واقع شود.

مولوی، مثنوی معنوی، اخلاق پزشکی، اخلاق اجتماعی