عباس ثابت - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
سعید رازقی - استادیار گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
علیرضا هاشمی - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

تحقیق حاضر با هدف ارائه مدل معادلات ساختاری متغیرهای روانشناختی موثر بر کاهش سکوت سازمانی انجام گرفته است. مطالعه حاضر در زمره تحقیقات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای تحقیق، در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی است و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می­آید. پایایی ابزار جمع­آوری داده­ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد و روایی آن با استفاده تکنیک تحلیل عاملی،  مورد تایید قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه­ها و ارزیابی شاخص­های نکویی  برازش از تکنیک مدل­یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه­ها نشان داد که  تمامی متغیر­های روانشناختی  اثر مستقیم و معنادار بر سکوت سازمانی دارند. در این میان متغیر وجدانی بودن با ضریب مسیر ۲۸/ ۰ -بیشترین تاثیر را بر سکوت سازمانی دارد و بعد از آن به ترتیب خودکارآمدی کارکنان با ضریب مسیر ۲۲/۰ -، برون­گرایی با ضریب مسیر ۱۸/۰ - و متغیر خوش بینی  با ضریب مسیر ۱۵/۰-  بیشترین تاثیر را را بر سکوت سازمانی دارد.

سکوت سازمانی, وظیفه شناسی, خودکارآمدی, خوش بینی, برون گرایی