اسد حجازی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه خوارزمی
عبدالرحیم نوه ابراهیم - دانشیار دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
محمد رضا بهرنگی - استاد دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
حسن رضا زین آبادی - دانشیار دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

این تحقیق به منظورشناسایی عوامل تاثیرگذار بر برنامه­های توسعه آموزش­کارآفرینی در نظام آموزش­عالی کشورمان انجام شد. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران دانشگاه­های دولتی شهر تهران بوده که ۳۸۶ نفر به روش نمونه­گیری سرشماری برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها مصاحبه و تحلیل محتوا در کنار پرسشنامه محقق­ساخته است که روایی آن با مطالعه منابع و اخذ نظرات استادان با تجربه و صاحب­نظر در زمینه آموزش­کارآفرینی به دست آمد و برای محاسبه پایایی، از آزمون آلفای کرانباخ استفاده که میزان عامل سیاستگذاری ۸۷/۰a= و عامل حوزه قلمرو آموزش ۸۴/۰a= ارزیابی شد. برای تحلیل داده­ها، از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد سیاست­ها و حوزه قلمرو آموزش بر برنامه­های توسعه آموزش­کارآفرینی تاثیر دارد. و بین مولفه های آموزشی تدوین سیاست، اجرا و ارزیابی سیاست، طراحی، اجرای، محتوای و ارزشیابی دوره در برنامه­های توسعه آموزش­کارآفرینی در نظام آموزش­عالی ایران رابطه­ی ­مستقیم و مثبت به دست آمد. هم­چنین یافته­ها بیانگر آن است که شاخص های برازندگی اولیه در تایید الگوی سیاست­گذاری و مولفه های آموزشی اثر گذار بر برنامه­های توسعه  آموزش­کارآفرینی دانشگاهی تناسب داشتن الگو را تایید می­کند.

توسعه, آموزش کارآفرینی, سیاست ها, اجرای برنامه, محتوای دوره, ارزشیابی, کارآفرینی دانشگاهی