بررسی اثر واکنشهای رادیکال ازن بر تجزیه متیل- ترشیاری- بوتیل اتر (MTBE)

فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته بعنوان روشهای سریع و مؤثر برای تصفیه دامنه وسیعی از آلاینده های آلی مقاوم به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق آزمایش استفاده از O3 در ترکیب با یونهای هیدروکسیل (pH بالا) بعنوان تسریع کننده واکنش ها، برای تجزیه MTBE در فاضلاب های صنعتی و آبهای آلوده به آن بود. اثر O3 در ترکیب با یونهای هیدروکسیل (pH بالا) بعنوان تسریع ک ننده واکنش هایی که منجر به تولید رادیکال های هیدروکسیل می شوند برای تجزیه متیل- ترشیاری- بوتیل اتر (MTBE) در فاز مایی مورد آزمایش قرار گرفت. تمامی واکنش ها در داخل یک راکتور ستونی ح بابی نیمه پیوسته نسبت به جریان ازن و ناپیوسته نسبت به MTBE رخ داد. در این تحقیق اثر pH و زمان واکنش و میزان ازن مورد نیاز برای رسیدن به تجزیه کامل در غلظت ثابت از ازن مورد آزمایش قرار گرفت. ازناسیون MTBE در پنج pH مختلف (10، 10/5، 11، 11/5 و 12) در مدت 100 دقیقه برای هر pH انجام گرفت. آزمایش نشان داد که pH=11/5 مناسب ترین pH برای تجزیه MTBE بوسیله واکنش های رادیکال است. در این pH نسبت [Intermediates] [MTBE]=0.60v/mM/ بود که در مقایسه با نزدیکترین نسبت بعد از آن (مربوط به pH=11) به میزان 20% بیشتر است. کمترین زمان و ازن مورد نیاز برای تجزیه 90% هر مول از MTBE که به ترتیب معادل 70 دقیقه و 5/3 مول بود در pH=11/5 رخ داد. آزمایشات انجام شده برای تعیین میزان MTBE حذف شده به سبب فراریت آن به هوا نشان داد که این میزان در مدت 100 دقیقه در pH های مختلف 19/5-11% بود. آزمایشات نشان داد که در سطح خطای 5% هیچگونه رابطه معنی داری بین میزان MTBE حذف شده از محیط بدلیل فراریت به هوا و pH های 12-10 وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

متیل- ترشیاری- بوتیل اتر- ترشیاری- بوتیل فرمات ، ترشیاری بوتیل الکل ، واکنشهای رادیکال ازن ، فن آوریهای اکسیداسیون پیشرفته ، فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته