عباس روزبهانی - استادیار گروه آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
مهشید شهبازی سحرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-محیط زیست، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

امروزه با توجه به افزایش سریع جمعیت در دنیا و نیاز روز افزون جوامع به منابع آبی، طرحهای توسعه ی منابع آبی و بهگزینی آنها اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده اند. هدف از این تحقیق به کارگیری شبیه های تصمیم­گیری چند معیاره (MCDM) در بهگزینی طرحهای سدسازی می­باشد. در این پژوهش به کاربرد سه دسته از این شبیهها ، شامل روشهای تجمیع وزنی SAW، سازشی TOPSIS و سلسله مراتبی AHP در بهگزینی محل و نوع سدهای مخزنی بلند، با توجه به شاخصهای مهم تصمیم­گیری ،پرداخته شده است. برای تبیین کارایی شبیه های نامبرده مطالعه ی موردی در مورد بهگزینی محل و نوع سد و نیروگاه خرسان۱ در استان چهار محال و بختیاری با استفاده از نظرات خبرگان و تصمیم­گیرندگان انجام گرفته، و در نهایت، با تجمیع نتایج حاصل از هر سه روش تصمیم­گیری نامبرده، و با استفاده از روش تصمیم گیری گروهی شمارش بوردا، برترین طرح انتخاب شده است. برای این منظور، ابتدا از بین ۶ محور اولیه ی A تا F، نخستین غربالگری صورت گرفت. سپس سه گزینه ی سد بتنی قوسی محورD ، سد سنگریزه­ای محورD و سد بتنی قوسی محورF از نظر ۸ معیار کمی و کیفی اقتصادی و فنی با یکدیگر مقایسه شده، و در نهایت سد بتنی قوسی محورD با استفاده از تحلیل حساسیت شبیههای مختلف تصمیم گیری به عنوان مناسبترین­ گزینه انتخاب شده است. نتایج این تحقیق کمک شایان توجهی به صنعت آب کشور در زمینه ی مدیریت صحیح طرحهای سدسازی با استفاده از تلفیق روشهای نوین تصمیم گیری و نظرات کارشناسی می­کنند.

تصمیم گیری چند معیاره, طرحهای سدسازی, SAW, TOPSIS, AHP