پریسا شاه محمودی - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
شهریار ساسانی - استادیار، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه،
منصور سراجوقی - استادیار،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
امین فتحی - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

در چند دههی گذشته تمام تلاش متخصصین کشاورزی بر افزایش میزان عملکرد در واحد سطح محصولات زراعی متمرکز بودولی امروزه به مساًله بهرهگیری بیشتر از هر قطره آب توجه میشود. درنسخه جدید سیاستهای بانک جهانی بر لزوم مدیریت جامع منابع آب تاکید شده که یکی از اجزای این سیاست در زمینه آبیاری بالا بردن راندمانهای کنونی است.ازدیدگاه بانک جهانی پایین بودن راندمان آبیاری منجر به توزیع نابرابر و غیرقابل اعتماد آب و تشدید مشکلات برای کشاورزان پایین دست میشود. یکیازراه-های مورد نظر محققین، استفاده از مواد اصلاح کننده و افزودنی به خاک )مانند هیدروژلهای جاذب رطوبت( است.هیدروژلهایسوپر جاذب ژلهای پلیمری آبدوست هستند که از اتصال تعدادبسیار قابل ملاحظهای مولکول بسیار کوچک)مونومر(تشکیل شده- اند، براساس تعادل ترمودینامیک، در حالتی که پتانسیل شیمیایی آب در محیط، بیش از هیدروژل باشد، نفوذ آب از محیط بهداخل این مواد صورت گرفته و موجب تورم این پلیمرها تا چندین برابر حجم اولیه خواهد شد. این پلیمرها ضمن برخورداری ازسرعت و ظرفیت زیاد جذب آب، به مثابه آب انبارهای مینیاتوری عمل کرده و در موقع نیاز ریشه، به راحتی آب را در اختیار آن قرار می دهند.مقدار آبی که در خاک ذخیره میشود به ظرفیت نگهداری رطوبت آن بستگی دارد پلیمرهای سوپرجاذب ضمنبالابردن ظرفیت نگهداری آب در خاکهای سبک میتوانند مشکل نفوذپذیری خاکهای سنگین را نیز مرتفع کنند.سوپر جاذبها رانمیتوان جایگزین کودهای شیمیایی و آبیاری قلمداد کرد. این پلیمرها میتوانند با کود شیمیایی،آفت کشها، علفکشها،مخلوط شده و بدون هیچ اثرات متقابلی با یکدیگر به کار برده شوند. این مواد هیچگونه آسیبی به طبیعت وارد نمیکنند و هیچگونه عوارضی برای انسان،گیاه، خاک و محیط زیست ندارند

تنش خشکی، هیدروژل، ظرفیت نگهداری آب در خاک، تعادل ترمودینامیک، راندمان آبیاری