پروتئین هایی با توانایی اتصال به فلزات سنگین مانند متالوتیونین ها، فیتوکلاتین ها و دفنزین ها دارای توالی غنی از سیستئین می باشند که قادر به جذب فلزات سنگین می باشند. این پیتیدها در سطح سلول های یوکاریوتی ظاهر می شوند و به عنوان جاذبمواد عمل می کنند. موجودات عالی مانند گیاهان و حیوانات عموماً بوسیله تولید پیتیدهای غنی از سیستئین مانند متالوتیونین ها، فیتوکلاتین ها و دفنزین ها و اتصال آن ها به یون های فلزی به حضور فلزات سنگین پاسخ می دهند. پروتئین های مختلفی که مشابهمتالوتیونین ها، غنی از سیستئین هستند مانند دفنزین ها از گونه های مختلف گیاهی جدا شده اند. در این مطالعه پروتئین نوترکیبدفنزین حاصل از فرایند Agroinfilteraition برای اندازه گیری میزان جذب فلز سنگین کادمیوم توسط این پروتئین به کمک دستگاه Atomic absorption بکار برده شد. داده های بدست آمده با نرم افزار SAS تجزیه و مقایسه میانگین ها با آزمون LSDدر سطح 1% انجام شد. که نتایج نشان دادند با افزایش میزان پروتئین در محلول به میزان μg/μl 53 جذب فلز سنگین کادمیوم افزایش یافته است.

فلز سنگین کادمیوم، جذب زیستی، دفنزین، اگرواینفیلتریشن