علیرضا پیرخائفی - استادیار گروه روانشناسی بالینی و عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار
فاطمه صالحی - کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشگاه علامه طباطبایی

هدف: سرطان جزء بیماری­های تهدیدکننده زندگی محسوب شده و موجب افزایش اختلالات هیجانی و کاهش چشمگیر کیفیت زندگی در بیماران می­شود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنا درمانی گروهی بر ارتقاء سلامت روان زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد. روش: این پژوهش در قالب یک طرح آزمایشی (پیش آزمون – پس آزمون) با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه­کننده به مراکز درمانی سرطان شهرستان آمل بود که از این جامعه ۲۰ نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۰ نفر) جایگزین شدند. برنامه درمان به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای اجرا گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومی GHQ۲۸ بود. داده­های پژوهش با استفاده از روش کوواریانس تحلیل شدند. یافته­ها: یافته­های پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در مولفه­های سلامت روان وجود دارد. نتیجه­گیری: یافته­ها نشان داد که معنا درمانی گروهی بر ارتقاء سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان سینه موثر بوده و می­تواند باعث افزایش بهبودی و سازگاری بیماران سرطانی گردد

سرطان سینه, معنا درمانی گروهی, سلامت روان