ماهیت حقوقی دارایی مجازی

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 26، شماره: 103
  • کد COI اختصاصی: JR_LAWRS-26-103_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 106
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

همایون مافی

استاد گروه حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری تهران ایران.

میثم رامشی

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری تهران ایران

چکیده

توسعه فضای مجازی و معاملات شکل گرفته در بستر این فضا طی چند سال گذشته، سبب شکل-گیری مفهوم دارایی مجازی گردیده است. یکی از موضوعات مهمی که در پذیرش دارایی مجازی در نظام های حقوقی می بایست مورد توجه قرار گیرد، مشخص شدن ماهیت این قبیل دارایی هاست. در خصوص ماهیت حقوقی دارایی های مجازی، رویکردهای مختلفی در نظام های حقوقی مطرح شده است؛ لیکن سه رویکرد، مقبولیت بیشتری یافته است؛ برخی از نظام های حقوقی، دارایی مجازی را پول تلقی نموده و به عنوان ابزاری جهت پرداخت در معاملات از آن استفاده می کنند؛ برخی دیگر، آن را به عنوان اوراق بهادار قابل مبادله و قابل سرمایه گذاری پذیرفته اند و برخی دیگر آن را به عنوان کالا پذیرفته اند و مشمول مقررات مربوط به بیع کالا می دانند. حال این سوال مطرح می شود که کدام رویکرد در خصوص ماهیت حقوقی دارایی مجازی در نظام حقوقی ایران قابل پذیرش است؟ در پاسخ باید گفت، اگرچه تاکنون دارایی مجازی در نظام حقوقی ایران مورد توجه جدی قرار نگرفته است، لیکن تحلیل این ماهیت دارایی در زمره اموال مطابقت بیشتری با نظام حقوقی حاکم دارد.

کلیدواژه ها

دارایی مجازی, کالا, پول, اوراق بهادار, مال

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.