بررسی امکان صدور قرارهای منع دعوی در حقوق اتحادیه اروپا، چین و ایران

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 26، شماره: 103
  • کد COI اختصاصی: JR_LAWRS-26-103_016
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 171
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدمجد کابری

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد

اعظم انصاری

استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه فردوسی مشهد

عبدالله خدابخشی

استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه فردوسی مشهد

رضا معبودی نیشابوری

استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

قرار منع دعوی یک نهاد زاییده سنت نظام کامن لا است که با هدف منع یک طرف اختلاف از اقامه دعوا یا پیگیری آن در یک دادگاه خارجی صادر می شود. اگر چه قرار منع دعوا علیه خواهان دعوای اقامه شده در دادگاه خارجی و نه علیه دادگاه خارجی صادر می شود، نظام های حقوقی رومی ژرمنی دیدگاه بدبینانه ای نسبت به آن دارند زیرا چنین قراری در حاکمیت یک کشور دیگر مداخله نموده و نزاکت بین المللی را نقض می کند. هدف این نوشتار بررسی امکان صدور قرار منع دعوی در حقوق اتحادیه اروپا، حقوق چین و حقوق ایران می باشد. مقاله نشان می دهد که مطابق حقوق اتحادیه اروپا، دادگاه های کشورهای عضو از صدور چنین قراری علیه خواهان دعوا در یک کشور عضو دیگر اتحادیه ممنوع هستند. با این حال دادگاه های کشور عضو در صورتی که مطابق حقوق داخلی خود توانایی صدور چنین قراری داشته باشند می توانند قرار مزبور را علیه خواهان یک دعوا در دادگاه کشور ثالث صادر نمایند. در چین دادگاه ها اجازه صدور چنین قراری را ندارند با این حال اخیرا برخی دادگاه های چین قرار مزبور را علیه خواهان ها در دادگاه های خارجی صادر نموده اند. در حقوق ایران نیز دادگاه های ایرانی می توانند در برخی اوضاع واحوال علیه طرف دعوی در دادگاه خارجی، قرار منع دعوا صادر کنند.

کلیدواژه ها

اعتماد متقابل, دادرسی موازی, دادگاه خارجی, صلاحیت انحصاری, نزاکت بین المللی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.