ساخت و مشخصه یابی غشاهای توسعه یافته الیاف توخالی پلی سولفون برای نمزدایی جریانات گازی در تماس دهنده غشایی گاز-مایع

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه مواد نوین، دوره: 11، شماره: 40
  • کد COI اختصاصی: JR_JNMMI-11-40_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 59
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهرداد فرهادی منش

گروه مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات علوم و فناوری غشا، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

امیر منصوری زاده

گروه مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات علوم و فناوری غشا، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

بیژن هنرور

گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت ، ایران

چکیده

در این تحقیق، غشاهای توسعه یافته الیاف توخالی پلی سولفون (PSF) به روش جداسازی فازی ساخته شده­اند. از افزودنی­های غیرحلال پلی اتیلن گلایکول (PEG) و پلی وینیل پیرولیدن (PVP) جهت افزایش تخلخل غشاها در محلول پلیمری استفاده شده است. غشاهای ریز متخلخل در ماژول­های تماس دهنده غشایی گاز-مایع قرار گرفتند و برای نمزدایی جریان گاز نیتروژن از تری اتیلن گلایکول(TEG) استفاده شده است. غشاها با بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)، تست های تراوایی نیتروژن، درجه تخلخل کلی، فشار مرطوب شدن و فشار تخریب مشخصه­یابی شدند. تصاویر SEMنشان داد که غشاهای تولید شده با افزودنی های PVP و PEG دارای ساختاری بسیار متخلخل با حفره­های بند انگشتی بیشتر و نازک­تر در مقایسه با غشای ساده می­باشند. نتایج تست تراوایی نیتروژن نشان داد متوسط اندازه حفره تقریبا ۱۱۲ نانومتر و تراوایی کلی GPU ۱۶۹۰۰ برای غشای توسعه یافته با PVP بدست آمده است. غشای توسعه یافته با PVP دارای درجه تخلخل کلی تقریبی ۷۶% می­باشد. غشاهای تولید شده با افزودنی­ها به دلیل تشکیل ساختاری با حفره های بند انگشتی نازک­تر و لایه اسفنجی ضخیم­تر دارای فشار تخریب بالاتری نسبت به غشای ساده می­باشند. نتایج تست جذب رطوبت نشان داد، در شدت جریان مایع ml/min۲۵۰، غشای توسعه یافته با PVP دارای بیشترین میزان شار جذب رطوبت (m۳/m۲ s ۷-۱۰× ۶/۶) می باشد که تقریبا ۱۰% بیشتر از شار غشای ساده و ۵/۶% بیشتر از شار جذب غشای تولید شده باPEGمی­باشد.

کلیدواژه ها

غشا الیاف توخالی پلی سولفون, افزودنی غیرحلال, نمزدایی, تماس دهنده غشایی گاز-مایع

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.