داربست مهندسی بافت استخوان ساخته شده به روش ریخته گری ژل

در این پژوهش داربست هیدروکسی آپاتیتی دارای ساختار متخلخل و استحکام مکانیکی مناسب برای کاربرد در آسیبهای استخوانی ساخته شد. در آغاز پودر هیدروکسی آپاتیت به روش شیمی تر تهیه و مشخصه یابی شد. سپس تعلیقی پایدار از هیدروکسی آپاتیت سنتز شده در آب به همراه عامل پراکنده ساز (سورفکتانت ) تهیه شد. آنگاه محلول ژل آگاروز که از قبل تهیه شده بود به دوغاب اضافه شد. سپس کف تولیدشده ناشی از همزدن محلول سدیم لوریل اتر سولفات به دوغاب حاوی ژل افزوده شد. پس از اتمام فرآیند، سوسپانسیون به دست آمده قالبگیری و خشک شد. برای تشخیص گروه های عاملی موجود در داربست و تغییرات احتمالی آنها، تعیین فازهای بلورین موجود در داربست و میزان تخلخل های موجود در نمونه ها از روشهای مشخصه یابی پراش پرتو ایکس، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه و تخلخل سنجی استفاده شد. نتایج نشان داد با استفاده از آگاروز، کف و عامل همگن ساز، داربست با ترکیب ۲۱ درصد آپاتیت و ۰.۹ درصد آگاروز با حجم کف ۲۷ میلی لیتر دارای بیشترین درصد تخلخل (% ۶۸.۱) است. از سوی دیگر، داربست با ۱۸ درصد آپاتیت و ۰.۹ درصد ژل آگاروز و ۲۷ میلیلیتر کف از بیشترین مدول الاستیک (۵۳۶/۶ MPa) برخوردار است. ولی با توجه به نیاز همزمان به بیشترین استحکام و میزان تخلخل برای کاربرد در بافت استخوانی، نمونهای که از ۱۸ درصد آپاتیت و ۰.۹ درصد ژل آگاروز و ۲۷ میلی لیتر کف تهیه شده بود به عنوان نمونه بهینه انتخاب شد. همچنین ارزیابی سمیت سلولی این داربست نیز نمایانگر عدم تاثیر منفی فرآیند ریختهگری ژل بر زیستسازگاری داربست هیدروکسیآپاتیتی بود.

کلیدواژه ها:

ریخته گری ژل ، هیدروکسیآپاتیت ، آگاروز ، داربست ، متخلخل