طیبه نیک ورز - گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

سلامت ­اجتماعی ارزیابی فرد از اجتماع، کیفیت و کمیت درگیر شدن شخص در اجتماع را در برمی گیرد. این نوشتار به بررسی ارتباط و شناخت تاثیر احساس ­امنیت اجتماعی به ‎معنای نبود تشویش، دلهره و نگرانی خاص در رویارویی با امور مربوط به زندگی اجتماعی، بر سلامت اجتماعی زنان می پردازد. چارچوب نظری شامل رهیافت ترکیبی در حوزه سلامت­ اجتماعی و امنیت است و از نظریه­های کییز، لارسون و نظریه نیازهای مازلو استفاده شد. روش مورد استفاده در این پژوهش از نظر روش گردآوری داده ها، پژوهشی توصیفی (غیرآزمایشی) از شاخه مطالعات پیمایشی بشمار می آید و از نظر ارتباط بین متغیرهای پژوهش، از نوع همبستگی است که مقدار سلامت اجتماعی زنان (متغیر وابسته) را با متغیرهای مستقل امنیت اجتماعی، و هم چنین، با وضعیت تاهل و اشتغال (متغیر زمینه ای) بررسی کرده است. جامعه آماری، زنان۱۵تا ۴۵سال ساکن شهرکرمان است که بر‎اساس فرمول کوکران، ۳۸۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای، براساس مناطق چهارگانه­ی شهرداری، از راه پرسش نامه های استاندارد شده، مورد مطالعه و بررسی قرارگرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از رابطه مثبت و معنادار آماری بین احساس­ امنیت و ابعاد آن، با مقدار سلامت اجتماعی زنان است. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که احساس امنیت اجتماعی و امنیت فکری زنان به بهترین وجه و امنیت مالی، امنیت جانی و امنیت هویتی در حد ضعیفی متغیر سلامت اجتماعی را تبیین می کنند. متغیر وضعیت اشتغال و تاهل، سهمی کم تر در تبیین سلامت اجتماعی داشته است. نتایج تحلیل­مسیر هم نشان دادند که متغیرهای مستقل، به صورت مستقیم تاثیری مثبت و معنادار بر افزایش سلامت­ اجتماعی زنان دارند.

سلامت اجتماعی, احساس امنیت, زنان