مهناز علی اکبری دهکردی - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
سیده ساناز سعیدی - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
فاطمه عیسی زاده - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، امارات متحده عربی.
مریم علی اکبری - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
علیرضا منزوی چالشتری - دانشکده پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تحلیل فعالیت های افزایش دهنده هیجانات مثبت مردان و زنان در دوره قرنطینه (به دلیل همه گیری بیماری ناشی از وجود ویروس کرونا) با توجه به نیازهای پنج گانه ویلیام گلاسر بود. روش: روش تحقیق در این مطالعه ترکیبی (کیفی و کمی) بود که در آن داده های کمی نقش تکمیلی برای داده های کیفی داشتند. جامعه مورد پژوهش در این مطالعه افرادی بودند که در دوران همه گیری ویروس کرونا سبک زندگی قرنطینه را برگزیدند. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر از نوع نمونه گیری مبتنی بر هدف و حجم نمونه ۴۷۴ نفر (۳۰۹ زن و ۱۶۵ مرد) بود. در بخش کیفی داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا مقوله بندی و کدگذاری گردید. در بخش کمی برای توصیف داده ها از نرم افزار spss-۲۱ استفاده شد و نتایج بر اساس نظریه نیازهای پنج گانه گلاسر کدگذاری و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس نتایج تحقیق حاضر ۶۳ فعالیت استخراج شدند که در میان افراد در زمان قرنطینه شیوع بیشتری داشتند؛ افراد از طریق این فعالیت ها می توانستند تمام نیازهای خود را برطرف کرده و از این طریق موجب ایجاد هیجانات مثبت در خود شوند. تحلیل استنباطی یافته های این پژوهش نشان داد که، در همه فعالیت های انجام شده در سطوح نیاز به بقا، عشق و آزادی بین زنان و مردان تفاوت معنی دار وجود داشت و در میان تمامی نیازها، در نیاز به قدرت و آزادی بین گروه های سنی مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان پیشنهاد نمود که افراد می بایست ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی روزانه فعالیت هایی انجام دهند که برطرف کننده نیاز های پنجگانه شان باشد و از این طریق به هیجانات مثبت دست پیدا کرده و از هیجانات منفی جلوگیری کنند.

هیجانات مثبت, قرنطینه, ویروس کرونا, نیازهای پنج گانه ویلیام گلاسر