آرزو خراشادی زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران
پوریا حاجی کریمی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران
محمد راهی - مدیر واحد تحقیق و توسعه، شرکت نفت پاسارگاد، تهران، ایران
سحر منیعی - کارشناس مسئول واحد تحقیق و توسعه، شرکت نفت پاسارگاد، تهران، ایران

از دهه ۱۹۹۰ مدل های میکرومکانیکی برای پیش بینی خواص ماستیک های آسفالتی مورد استفاده قرار گرفته اند. با این حال، بسیاری از این مدل ها در پیش بینی خواص ماستیک آسفالتی رضایت بخش نیستند، زیرا اندرکنش فیزیکی و شیمیایی بین قیر و فیلر و همچنین اندرکنش ذرات فیلر را در نظر نمی گیرند. در این مقاله، مدل میکرومکانیکی خودسازگار تعمیم یافته (GSCS) برای پیش بینی مدول برشی مختلط (G*) قیر اصلاح شده با پودر لاستیک و همچنین ماستیک آسفالتی مورد بررسی قرار می گیرد. مدل میکرومکانیکی مبتنی بر خواص مکانیکی مواد تشکیل دهنده آن ها و همچنین اندرکنش ذرات است. یک قیر اصلی و دو قیر اصلاح شده با پودر لاستیک با دو درصد وزنی ۱۰ و ۱۵ برای ساخت ماستیک های آسفالتی با دو نسبت حجمی مختلف فیلر ۱۸% و ۳۵% انتخاب شده است. صحت پیش بینی با مقایسه اختلاف نسبی بین منحنی های مدول برشی مختلط تجربی و پیش بینی شده توسط مدل GSCS انجام شده است. نتایج نشان می دهد که مدل خود سازگار تعمیم یافته پیش بینی رضایت بخش در نسبت پرشدگی حجمی کم فیلر دارد، اما دقت آن ها به طور معناداری توسط فرکانس تحت تاثیر قرار می گیرد. همچنین با افزایش درصد پرشدگی فیلر، خطای مدل افزایش یافته و قابلیت اطمینان خود را از دست می دهد. لذا لحاظ نمودن اندرکنش شیمیایی قیر و فیلر، به ویژه قیرهای اصلاح شده و فیلر، در مدل هایی که به منظور رفع این ناکارآمدی و مشکل می بایست توسعه داده شوند ضروری است.

ماستیک آسفالتی, پودر لاستیک, فیلر سیلیسی, مدل میکرومکانیکی