بررسی تاثیر دو شاخص ریز دانگی و قدمت ساختمانی بافت فرسوده بر زیست پذیری محلات شهری (مطالعه موردی شهرک های حوزه ۱ منطقه ده شهرداری شیراز)

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: نوزدهمین همایش ملی جغرافیا و محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: HAMYARCONF19_014
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 185
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

رحمت اله استوار

کارشناس فنی و اجرای معاونت خدمات شهری، شهرداری شیراز

میثم زیخانی

کارشناس فنی و اجرایی منطقه شش، شهرداری شیراز

محمد منصف

کارشناس فنی و اجرایی منطقه هفت، شهرداری شیراز

چکیده

همواره مهمترین موضوع برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی در نواحی فرسوده شهری بوده و یکی از استراتژی های دستیابی به توسعه شهری بازآفرینی پایدار بافت های فرسوده شهری می باشد. بافت های فرسوده شهری، محلات فرسوده ای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد .این محلات و بافت ها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر زلزله، سیل و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. بنابراین شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای، شهرک های حوزه یک در منطقه ۱۰ شهرداری شیراز که این حوزه شامل شهرک های گلدشت محمدی، شهید باهنر و عرفان می باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از این دو شاخص (قدمت ساختمانی و ریزدانگی قطعات) بافت های فرسوده شناسایی و در ادامه شکوفایی زیستی این شهرک ها نیز بررسی گردند. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است و در روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل فضایی کمک گرفته شد. ۹۲۸ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد نتایج این پژوهش از لحاظ عمر ابنیه، بدین صورت است که ۷۸ درصد قطعات با عمر کمتر از ۳۰ سال دارند و ۱۹ درصد قطعات بالای ۳۰ سال عمر دارند، پس بنا های افت کرده زیاد نیستند و ولی درصد قابل توجهی در مرز فرسودگی قرار دارند و همچین پراکندگی آنها زیاد دارند که می بایست در اولوییت برنامه ریزی قرار بگیرد و این زیست پذیر شهرک ها را تهدید می کند. وضعیت واحدهای مسکونی بر حسب دانه بندی نشانگر آن است که ۱۱ % از قطعات، مساحتی زیر ۲۰۰ مترمربع و ۸۹ % قطعات، مساحتی بالایی ۲۰۰ مترمربع دارند که نشان دهنده ی، درشت دانه بودن قطعات این شهرک ها می باشد و ساختار بافت شهری آنها فرسوده نیست. از نظر یافته ها حاکی از این است که بین محلات یا شهرک های مورد نظر از لحاظ زیست پذیری تفاوت چندانی وجود ندارد و وضعیت زیست پذیری شهرک ها مطلوب است.

کلیدواژه ها

GIS، قدمت ساختمان، ریزدانگی بافت فرسوده، شهرداری شیراز، زیست پذیری شهری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.