جنت فرخنده - دانشجوی کارشناسی ارشد، راه و ترابری، مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - استاد، مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

استفاده از الیاف های طبیعی در مخلوط های آسفالتی به دلیل قابلیت این الیافها در بهبود خواص مکانیکی آنها به طور مداومدر حال افزایش است. ترکیب الیاف در مخلوط های آسفالتی علاوه بر این که موجب پایداری زیست محیطی آسفالت شده، ازنقطه نظر اقتصادی نیز حائز اهمیت است. هدف این مقاله مقایسه الیاف طبیعی استفاده شده در مخلوط های آسفالتی نیمه گرم WMA و همچنین شناسایی خلاهای تحقیقاتی و ارائه توصیه هایی برای عملکرد بهتر الیاف طبیعی می باشد. بر اساس شواهد و تحقیقات موجود در این مقاله نشان داده شده است که اخیرا علاقه فزایندهای به استفاده از الیاف طبیعی در مخلوط-های آسفالتی وجود دارد. همچنین در این پژوهش مزایای بالقوه استفاده از الیاف در مخلوط آسفالتی، از جمله بهبود سختیخزشی و مقاومت در برابر ترک خوردگی، کاهش شیار شدگی و افزایش مقاومت در برابر خستگی که از مهم ترین اهداف اصلاحمخلوط های آسفالتی محسوب می شوند، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بررسی پژوهش های مختلف نشان داد که به طور کلیاستفاده از الیاف های طبیعی از قبیل جوت، پالم، سیسال و مانند آنها نسبت به استفاده از الیاف های مصنوعی در مخلوط هایآسفالتی نیمه گرم و همچنین مخلوط پایه، میتواند به طور چشمگیری موجب بهبود عملکرد خواص مکانیکی مخلوط هایآسفالتی از قبیل مدول دینامیکی، حساسیت به رطوبت، سختی خزش، مقاومت در برابر شیارشدگی شود

الیاف طبیعی، مخلوط آسفالتی نیمه گرم، خواص مکانیکی