تاثیر دو مدل تمرین تناوبی بر رابطه بین آمادگی قلبی عروقی و بیومارکرهای آتروژنیک با فشارخون در زنان دارای اضافه وزن و چاق

زمینه و هدف:­ چاقی و به ویژه چاقی نواحی مرکزی بدن با عوامل خطرزا در بیماری های قلبی عروقی همچون فشارخون و هایپرلیپیدمی در ارتباط است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه فشارخون با سطوح سرمی سالوسین بتا، پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع۳ ، نیمرخ لیپیدی و شاخص­های آنتروپومتریک به دنبال هشت هفته تمرینات تناوبی با شدت­های متفاوت در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود.مواد و روش­ها: در این مطالعه تعداد ۳۰ زن غیرفعال در۳ گروه۱۰ نفری به شکل هدفمند تقسیم شدند: گروه کنترل(میانگین سنی ۷/۲۸ سال kg/m۲, ۲۹/۳± ۴۲/۳۰=شاخص توده بدنی)؛ گروه تمرین تناوبی با شدت متوسط (میانگین سنی ۲/۳۰ سال kg/m۲, ۷۵/۳±۱۹/۳۱=شاخص توده بدنی) و گروه تمرین تناوبی با شدت زیاد (میانگین سنی ۹/۲۸ سال kg/m۲, ۸۳/۳ ±۱۷/۳۰=شاخص توده بدنی). آزمودنی های گروه های تمرینی، به مدت ۸ هفته در تمرینات تناوبی رکاب زدن با شدت های مختلف شرکت داشتند . نمونه های خونی ۴۸ ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی برای اندازه گیری مقادیر اولیه و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به منظور اندازه گیری تغییرات انجام و با روش الایزا مقادیر سرمی سالوسین بتا و  پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع۳ تعیین شد. آزمون های تحلیل واریانس عاملی و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی داده مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: یافته های مربوط به همبستگی بین متغیرها نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معناداری میان فشارخون و پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع۳ ، دور کمر ، نسبت دور کمر به دور باسن ، سالوسین بتا و رابطه معکوس و معناداری میان فشارخون و لیپوپروتئین­های با چگالی بالا  بود. پس از  هشت هفته تمرین تناوبی، نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس عاملی حاکی از کاهش معنادار سطوح پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع۳، سالوسین بتا، تری گلیسیرید، وزن، دور کمر، نسبت دور کمر به قد، شاخص توده بدنی ، فشارخون سیستولی و افزایش معنادار سطوح لیپوپروتئین های پر چگال در گروه­های تمرینی است، اما در سطوح سرمی لیپوپروتئین های کم چگال و مقادیر مربوط به فشارخون دیاستولی و نسبت دور کمر به دور باسن تغییر معناداری متعاقب مداخلات تمرینی مشاهده نشد. نتیجه گیری: در افراد چاق و دارای اضافه وزن از شاخص­های آنتروپومتری و همچنین سطوح سرمی سالوسین بتا، پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع۳ و برخی از لیپوپروتئین­ها می­توان به عنوان یک پارامتر مهم برای ارزیابی خطر بیماری­های قلب عروقی مانند فشار­خون بالا استفاده کرد. بااین حال این احتمال وجود دارد که شاخص هایی همچون نسبت دور کمر به دور باسن و دور کمر نسبت به  شاخص توده بدنی و وزن بدن برای پیش بینی خطر ابتلا به فشارخون بالا بهتر عمل می نمایند. انجام تمرینات تناوبی  که از شدت کافی برخوردار باشند، با بهبود ترکیب بدنی و کاهش برخی پروتئین­های سرمی مرتبط با فشارخون می­تواند در ارتقاء سطح سلامت افراد موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین ، پروتئین شبه آنژیوپویتین نوع ۳ ، سالوسین بتا ، چاقی