نکیسا لطفی مهر - دانشجوی دکتری ، گروه معماری ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
کمال رهبری منش - استادیار، گروه معماری ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ،ایران
حسین ذبیحی - دانشیار، گروه شهرسازی ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
جمال الدین سهیلی - دانشیار، گروه معماری ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران

نسبت انسان با مقوله مصرف از سه بعد قابل تحلیل است : نیاز، سلیقه و لذت. لذت ناشی از مصرف به مثابه امر مذموم و مانعی در رسیدن به مرتبه حیات متعالی تلقی میبا شد. اما ماجرای نیاز، تولید و مصرف در دنیای مدرن متفاوت شد. تولید کالاها در فرایند صنعتی ، آنچنان موجب رشد کمی محصولات می شود که تولید بر تقاضا پیشی می گیرد. در این میان مصرف تظاهری کالاهای فرهنگی همچون معماری وسیله ای است که افراد با استفاده از آن می توانند اعتبار خود را در جامعه حفظ کنند و یا منزلت اجتماعی بالاتری را در جامعه به دست بیاورند و از این طریق خود را از دیگران متمایز کنند. یکی از بحث های جدی و مطرح در جامعه شناسی مصرف است . سلیقه در معماری از مشاهده خصوصیات ظاهری یا عینی بنا آغاز می شود و در فرایند ادراک حسی و کارکرد در وجوه مختلف معماری ، در پیوند باجریان های مد روز و نشانه شناسی از طریق مصرف تظاهری به انتخاب نما و بنا می انجامد.در این پژوهش از طریق توصیف و تحلیل محتوایی نشان داده می شود که متغییرهایی همچون سرمایه فرهنگی در نظام ارزشی ایران و لایه های طبقاتی توانستند بیشترین تاثیر را بر روی مصرف تظاهری نما بگذارند.

سلیقه ،جامعه شناسی معماری ،نما،تمایز،مدگرایی ،مصرف تظاهری ،سرمایه فرهنگی