مصادیق جرائم سایبری علیه کودکان و زنان و راهکاری های کیفری موثر در کشف ، پیشگیری و آگاهی به آن

در پیشگیری از جرائم سایبری، بررسی روابط بزه دیده و بزه کار کارگشاست. در این راستا بزه دیده می تواند نقش تسهیل کننده ای داشته باشد که این نقش ناشی از روابط قبلی بزه دیده با بزه کار یا به دلیل سبک خاص زندگی بزه دیدگان این جرائم می باشد. اغلب بزه دیدگان، در تحقق جرم علیه خود نقشی نداشته اند و قربانی خواسته های بزهکارانند و آگاهانه و ناآگاهانه موجبات بزه دیدگی خود را فراهم می کنند. به عبارتی ساده لوحی افراد در فعالیت های روزمره خود در فضای سایبر و نیز ناآشنایی آنها با توانمندی و خطرات های فضای سایبر و مجرمین سایبری موجب بزه دیدگی آنها گشته که البته شدت و حدت این امر بسته به سن و اشتغال بزه دیده متفاوت است. پیشگیری در جهت رویارویی با خشونت، به عنوان مثال در خصوص کودکان، با بهره بردن از برنامه های آموزش عمومی به والدین و اولیای مدارس، استفاده صحیح و مدیریت شده ازفناوری های ارتباطی اطلاعاتی، می تواند بتدریج فرهنگ استفاده از اینترنت را در جامعه پیاده نماید. آموزش به والدین در خصوص کنترل استفاده کودکان از اینترنت و آگاهی دادن به خانواده ها نسبت به عواقب و آثار نامطلوب استفاده های نابجا از اینترنت توسط کودکان و هم چنین آموزش عمومی از طریق وسایل ارتباط جمعی، از قبیل صدا و سیما، نشریات و... می تواند تاثیر به سزایی در کاهش بزه دیدگی افراد جامعه داشته باشد. در واقع با تغییر نگرش های اجتماعی و هنجارها، می توان سوءاستفاده اینترنتی را که چالشی جدی است، تغییر داد. سپس در کنار آن، قوانینی موثر وضع نمود که مانع از فعالیت های غیرقانونی یا آسیب ها شوند. نظارت دقیق و غنی سازی قوانین منع کننده خشونت سایبری علیه کودکان و زنان در اینترنت باید به شرایط اجتناب ناپذیر تبدیل گردد تا بدین صورت فضای امن، قابل اعتماد و توانمند برای آنان فراهم آید. در جرائم سایبری خصوصا زمانی که بزه دیده کودک می باشد بایستی علاوه بر تشدید مجازات، قطعیت در مجازات وجود داشته باشد که این امر، خود مانع از جهات تخفیف در مجازات، تعلیق، تبدیل و... شده و در نتیجه به عنوان عامل بازدارنده در ارتکاب جرم موثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

جرایم ، سایبری ، پیشگیری ، اینترنت