Saman Ahsanizadeh - دانشگاه علم و صنعت ایران
Mir Saman Pishvaee - دانشگاه علم و صنعت
Amir Ali Karimi - دانشگاه علم و صنعت ایران

ارزیابی در صنعت سرمایه گذاری ریسک پذیر یکی از موضوعات چالشی فعالان و محققان این حوزه است. زمان بسیار محدود ارزیابی، عدم وجود اطلاعات مورد نیاز برای امکان سنجی اقتصادی طرح های سرمایه گذاری ریسک پذیر، خطاهای شناختی ارزیاب و ... همگی موجب شده تا ارزیابی طرح ها در سرمایه گذاری ریسک پذیر از دیگر موارد مشابه مجزا گردد و دقت و سرعت در ارزیابی به یکی از مزیت های سرمایه گذاران ریسک پذیر تبدیل شود. در این مقاله تلاش می شود تا با استفاده از روش ریاضی تحلیل پوششی داده ها، کارآیی متقاطع و روش تصمیم گیری ویکور، بخشی از مشکلات ارزیابی به وسیله کاهش زمان غربال گری، کاهش تاثیر سلیقه و تعصبات ارزیاب، فراهم کردن امکان تصمیم گیری گروهی، فراهم کردن امکان مقایسه تعداد زیاد گزینه ها با در نظر گرفتن تعداد زیاد معیارها و وزن آنها، عدم نیاز به تعیین وزن معیارها تعدیل گردد. برای این منظور از طریق مصاحبه با فعالان داخلی سرمایه گذاری ریسک پذیر معیارهای بومی استخراج شدند و عملکرد مدل ریاضی پیشنهادی با پیاده سازی در شرکت سرمایه گذاری کارآفرینی هاتف و مقایسه با نظر خبرگان، بررسی گردید. مجموعه معیارهای بومی و همچنین ارائه روش ساده و کارآمد ریاضی تصمیم گیری، بدون نیاز به وزن معیارها و یکسان کردن بعد معیارها از جمله دستاوردهای این پژوهش می باشد. نتیجه به دست آمده از مدل برای طرح رتبه اول با نظر ارزیابان شرکت برای اطلاق طرح نمونه به آن، همخوانی داشت البته اطلاعات کافی برای مقایسه رتبه بندی سایر طرح ها با نظر کارشناسان در دست نبود.

رتبه بندی, سرمایه گذاری خطر پذیر, تحلیل پوششی داده ها, کارآیی متقاطع, ویکور