حمید شکری خانقاه
طوبی رحمت اللهی

پژوهش حاضر برای بررسی بررسی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران های اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت از نوع توصیفی-پیمایشی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع میدانی است. جامعه آماری در این پژوهش، معلمین دانش آموزان مقطع ابتدایی (سوم، چهارم و پنجم ابتدایی) در مدارس دولتی منطقه ۳ شهر مشهد می باشند که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهر مشهد، مشغول به تدریس هستند. جامعه آماری این پژوهش ۴۰ نفر از معلمین که در ۱۰ مدرسه انتخابی این شهر مشغول به تدریس هستند و پرسشنامه ای با طیف پنج درجه ای لیکرت توزیع شد. برای جمع آوری داده-های لازم از پرسشنامه وضعیت شاخص های روابط عمومی و ابعاد مدیریت بحران های اجتماعی استفاده شده است. روایی ابزار اندازه گیری، با نظر متخصصین در رسانه ها و تعدادی از اساتید مدیریت ارتباطات، بعد از برخی اصلاحات مورد تایید قرار گرفته است. برای اندازه گیری پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده و مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل توصیفی داده ها، از جداول، نمودارها، شاخص های پراکندگی و برای تحلیل استنباطی فرضیه ها، در نرم افزار lisrel استفاده شد. در رابطه با فرضیه های تحقیق نتایج نشان داد که شاخص های مدیریت احساسات مردم، مشارکت اجتماعی، مشارکت عملی، ارتباطات، خاطرات جمعی تاثیر دارد

روابط عمومی، مدیریت بحران های اجتماعی، مدل معادلات ساختاری، معلمین