یعقوب رحیمی پردنجانی - دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
ایراندخت فیاض - دانشیار، گروه فلسفه آموزش و پرورش، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
علی رضا صادقی - دانشیار، گروه مطالعات برنامه درسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

این پژوهش با هدف شناسایی نیازهای آموزشی اولویت ­دار نوآ­موزان پیش ­دبستانی عشایر استان چهارمحال و بختیاری به کمک روش آمیخته اکتشافی از نوع مدل تدوین ابزار انجام گرفت. در بخش کیفی ۱۲ نفر از متخصصان و کارشناسان دارای تجربه تدریس در حوزه عشایری با نمونه ­گیری هدفمند به عنوان مشارکت ­کنندگان بالقوه انتخاب شدند و با مصاحبه، داده­ های کیفی اولیه حاصل شد. از معیار همسوسازی داده ­ها برای سنجش اعتبار اولیه داده ­ها استفاده شد. هم چنین با روش تحلیل مضمون چارچوب اولیه الگو نیاز­های آموزشی پیش ­دبستانی عشایر شکل گرفت. در بخش دوم در قالب روش تحقیق توصیفی- پیمایشی کمی از طریق پرسشنامه برآمده از بخش کیفی نظرات ۱۵۰ نفر از آموزگاران و مربیان پیش­ دبستانی عشایر استان که به روش نمونه ­گیری هدفمند از نوع معیار انتخاب شده بودند و به کمک فرمول فریدمن ۵۸ نیاز آموزشی به دست آمده در سه حیطه شناختی، مهارتی و نگرشی اولویت­بندی شدند. نتایج نشان داد بالاترین نیاز آموزشی در حیطه شناختی مربوط به (آموزش حروف الفبا در حد تشخیص کلمات هم آغاز و هم پایان)، آموزش محیط زیست و آموزش خلاقیت؛ در حیطه مهارتی مربوط به آموزش زبان رسمی (گفتاری)، آموزش بهداشت فردی و عمومی و آموزش ارتباط با خانواده و مهارت ­های زندگی؛ در حیطه نگرشی مربوط به آموزش استقلال فردی و حق انتخاب، آموزش گرایش به نظم و انضباط و آموزش عزت نفس می باشند.

پیش دبستانی, دانش بومی, عشایر, مناطق محروم, نیازسنجی