هانیه اسدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشکده هنر، موسسه آموزش عالی فردوس، مشهد، ایران.

یکی از مهم ترین مشکلات امروز بشر، حجم انبوه ضایعات ناشی از صنعت نساجی و طراحی لباس است. از جمله اقدامات تولیدکنندگان و طراحان برای کاهش آلودگی، می توان از انتخاب مواد طبیعی خام یا قابل بازیافت نام برد. پسماند پارچه می تواند تاثیرات منفی بر صنعت پارچه داشته باشد، زیرا موجب افزایش هزینه های تولید و کاهش سودآوری شرکت ها می شود. به طور کلی، مدیریت پسماند پارچه یکی از مسائل مهم در حوزه محیط زیست و توسعه پایدار است که برای تضمین حفاظت از محیط زیست و ایجاد صنعت پایدار، نیاز به استفاده از روش های نوین و بازیافت مناسب دارد. حال در این پژوهش، می خواهم تاثیر پسماند بر محیط زیست و توسعه پایدار را مورد بررسی قرار دهم و به مقایسه پسماند پیشامصرف و پسامصرف بپردازم. روش در این پژوهش، تحلیلی - توصیفی است و گردآورنده اطلاعات با بهره گیری از منابع کتابخانه ای سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد که پسماند پیشامصرف و پسامصرف چه تاثیری بر محیط زیست و توسعه پایدار می گذارد؟ این پژوهش نشان می دهد که پسماند پارچه چه تاثیری بر محیط زیست و توسعه پایدار دارد و با استفاده بیش از حد از پارچه های پیشامصرف و عدم بازیافت آن ها، مشکلات جدی در محیط زیست ایجاد می کند. استفاده از پارچه های پسامصرف و بازیافت آن ها، می تواند در کاهش میزان پسماند و بهبود وضعیت محیط زیست و توسعه پایدار کمک کند. همچنین در این پژوهش، با مقایسه پسماند پیشامصرف و پسامصرف، توجه به تاثیرات مثبت استفاده از پارچه های پسامصرف، بهتر است که مصرف پارچه های پیشامصرف کاهش یابد، با توجه به اینکه قابلیت بازیافت بیشتری دارد و همچنین به دلیل مراحل قبل از تولید ایجاد می شود، به نظر می رسد از لحاظ محیط زیست بهتر از پسماند پسامصرف است. با این حال، هر دو نوع پسماند نیازمند مدیریت و بازیافت مناسب هستند تا به حفظ محیط زیست کمک کنند.