کاربرد متاورس در پزشکی دیجیتال و کسب و کارهای مجازی کنونی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 220

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEDIAI01_014

تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1402

چکیده مقاله:

متاورس از راه واقعیت مجازی، دوقلوی دیجیتال، اینترنت اشیاء، فناوری بلاکچین و ... وارد افق افراد گردیده است. در سیستم مراقبت هایبهداشتی کنونی، مدیریت بیماریهای مزمن همچون بیماری مزمن انسدادی ریه و آپنه انسدادی خواب- هیپوپنه سندرم، همچنان باچالش هایی از قبیل توزیع نابرابر منابع پزشکی، مشکل در پیگیری، فشار بیش از حد متخصصان و ... مواجه میباشد؛ با این وجود، پلت-فرم های پزشکی متاورس که فناوری های پیشرفته هوش مصنوعی را در خود جای داده اند، مثل دوقلوهای دیجیتالی در مقیاس صنعتی،امکان دارد که این مسائل را برطرف نمایند. در این مطالعه در واقع، تجربیات اولیه حاصل از استفاده متاورس در پزشکی نشان داده می-شود که برای تحقق چشم انداز آن، مجموعه ای از مسائل مربوط به حریم خصوصی، امنیت و کنترل باید به طور موثری حل گردند. اینمقاله، مسائل امنیتی گوناگون را که باید در متاورس و فناوری ها/ پلتفرم های فعال کننده اساسی حل گردد، برجسته مینماید؛ همچنینچالش های گسترده تری را که توسعه دهندگان، ارائه دهندگان خدمات پزشکی و سایر خدمات و سایر ذینفعان در اکوسیستم متاورس با آنروبرو می باشند، مورد بحث و بررسی قرار داده که اگر به آن توجه نگردد، این امکان وجود دارد که پذیرش و جذابیت گسترده آنرا مختلنماید؛ در نهایت، بعضی از ایده ها دربارهی ساخت یک مدل معماری با اعتماد صفر برای استفاده نمودن از متاورس در علم پزشکی ارائهگردیده است؛ اگرچه هنوز فناوری و زیرساختی وجود ندارد که امکان توسعه جهان های مجازی همه جانبه جدید را در مقیاس بزرگ فراهمکند، دنیایی که آواتارهای ما میتوانند در پلتفرم ها از آن عبور کنند، محققان به شکل روزافزونی در حال بررسی تاثیر دگرگون کننده یمتاورس می باشند؛ قسمت های تحت تاثیر شامل بازاریابی، آموزش، مراقبتهای بهداشتی و همچنین اثرات اجتماعی مربوط به عوامل تعاملاجتماعی ناشی از پذیرش گسترده و مسائل مربوط به اعتماد، حریم خصوصی، سوگیری، اطلاعات نادرست، اعمال قانون و همچنین جنبه-های روانی مرتبط با اعتیاد و تاثیر بر افراد آسیب پذیر است.

نویسندگان

علیرضا محمودی فرد

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی (و مدرس دانشگاه ها)، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

علی ملکی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق مخابرات، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران