ارزیابی مولفه های کیفیت فضای شهری بر میزان مطلوبیت مسیرهای پیاده گردشگری (نمونه موردی: مسیرهای گردشگری پیاده در شهر کرمانشاه)

پیاده روی قدیمی ترین شکل جابه جایی انسان در فضاست. شهرها از دیرباز براساس حرکت پیاده بنا شده اند. گردشگریپیاده شهری از آنجاکه موجب پیدایش تعامل اجتماعی بین شهروندان میشود بسیار مهم است. در حال حاضر، گردشگری شهریبه یکی از مهمترین ابزارهای توسعه مناطق و کشورها تبدیل شده است. بسیاری از گردشگران تمایل دارند جذابیت های تاریخییک محدوده را از نزدیک درک و آن را لمس کنند که نقش پیاده روها در این زمینه بسیار مهم است. این پژوهش با هدفبررسی یک گونه از این مکان ها و فضاهای شهری، یعنی مسیرهای گردشگری، در صدد این است که مولفه های کیفیمطلوبیت بخش این گونه از فضاهای شهری را بازبشناسد. بدین منظور با مطالعه مبانی نظری در خصوص شناسایی مولفه هایکیفی مطلوبیت مسیرهای گردشگری و سپس با استفاده از روش تحلیلی سلسله مراتبی فازی، اصول و معیارهایی در زمینه یکیفیت های مطلوبیت مسیرهای گردشگری ارایه گردیده است. بر این اساس روش این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی استکه به تحلیل معیارهای مطلوبیت مسیرهای گردشگری پرداخته شده است و روش جمع آوری اطلاعات بر اساس کتابخانه ایمی باشد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که مولفه های عملکردی، کالبدی فضایی، اجتماعی فرهنگی، دسترسی، تجربیزیباشناختی و زیست محیطی تاثیرگذارترین مولفه های کیفی مطلوبیت مسیرهای گردشگری می باشد. بر این اساس مطالعهموردی نشان دهنده این است که بر اساس معیارهای انتخاب شده و ارزیابی شده، محور مدرس از بیشترین مطلوبیت از نظرمولفه های کیفیت مسیرهای پیاده گردشگری در شهر کرمانشاه برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

مسیرهای پیاده گردشگری ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، مولفه های کیفیت فضای شهری