شیوخ نقشبندی و سیاست در دوره تیموری (با تاکید بر عملکرد سیاسی عبیدالله احرار)
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی، دوره: 52، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 149
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHIC-52-1_006
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1402
چکیده مقاله:
طریقت نقشبندیه در بخارای سده هشتم هجری قمری، در بستر سنت صوفیانه خواجگان شکل گرفت و تاکنون همچنان به عنوان طریقتی زنده، فعال و جهانی به حیات خود ادامه داده است. به رغم رویکرد غیرسیاسی شیوخ خواجگان، نقشبندیه در دوره تیموری پا به میدان سیاست گذاشت. پژوهش حاضر به چرایی و چگونگی ورود شیوخ نقشبندی به عرصه سیاست در دوره تیموری پرداخته است. بنابر یافته های این پژوهش، ارتباط تنگاتنگ بهاءالدین نقشبند، پایه گذار این طریقت، با علمای دینی پرنفوذ در حوزه سیاست، پای شیوخ نقشبندی را به عرصه سیاست گشود. رقابت مدعیان قدرت پس از مرگ شاهرخ تیموری، زمینه فعالیت بیشتر طریقت رو به رشد نقشبندیه را فراهم کرد، زیرا پیشوای وقت آنان، خواجه عبیدالله احرار، خود شیخی ملاک و پر نفوذ در میان تیموریان بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد علی کاظم بیکی
دانشیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محسن معصومی
دانشیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی آرامجو
دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیزدیکاوا ژیبک ساپاربیکوونا
استاد گروه آسیای مرکزی و قفقاز، دانشگاه دولتی مسکو، مسکو، روسیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :