سمیه کرمی - دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران؛
فهیمه مخبردزفولی - استادیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

اطلاعات ما از زنان ایرانی در سراسر تاریخ دوره­ی اسلامی همواره کاستی­هایی داشته است و ساختارهای سیاسی و اجتماعی مردسالارانه، زنان را در جایگاه فروتری نسبت به مردان نشانده­اند. منابع تاریخی دوره­ی صفویه نیز به سبب برخی محدودیت­های عرفی و مذهبی از وضع آموزش زنان به ویژه بانوان بیوت علمای شیعه اطلاعات اندکی به دست می­دهند و زنان این دوره را کم­سواد و فاقد نقش اجتماعی نشان می دهند؛ حال آن­که گزارش­های برخی کتب تراجم و رجال از فعالیت­های علمی و تعلیمی بانوان بیوت علمای شیعه و آثار ارزشمند بازمانده از آنان، گواه سنت بنیادین آموزش در میان ایشان است. در این مقاله بر پایه­ی منابع خطی و چاپی تاریخی و کتب تراجم، کوشش شده است تا سهم بانوان در آموزش و تالیف در این دوره بررسی شود.

عصر صفوی, آموزش زنان, بانوان بیوت علماء شیعه