سیده مهسا موسوی لنگری - MSc Student, Faculty of Chemical Engineering, Babol Noshirvani University of Technology, Babol, Iran
مریم نیکزاد - Assistant Professor, Faculty of Chemical Engineering, Babol Noshirvani University of Technology, Babol, Iran
سید علی اصغر قریشی - Professor, Faculty of Chemical Engineering, Babol Noshirvani University of Technology, Babol, Iran
مائده السادات محمدی - Assistant Professor, Faculty of Chemical Engineering, Babol Noshirvani University of Technology, Babol, Iran

مقدمه: نانوسلولز، یک ماده طبیعی منحصربه فرد استخراج شده از مواد لیگنوسلولزی است که در سال های اخیر به دلیل خواص فیزیکی، شیمیایی و زیستی قابل توجه اش نظیر زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری و سمیت کم، توجه محققین زیادی را برای کاربردهای پزشکی به خود جلب کرده است. هدف مطالعه حاضر مروری بر انواع نانوسلولز و کاربردهای آن ها در پزشکی اعم از دارورسانی، مهندسی بافت، ایمپلنت و کاشت مواد جایگزین در بدن و مواد ضدباکتری می باشد. روش کار: تحقیق حاضر به روش مروری و با جستجوی واژه های کلیدی در اینترنت و پایگاه های اطلاعاتی Scholar Google، Direct Science، Wiley Online Library،PubMed و Springer به زبان انگلیسی انجام شده است. در مجموع به تعداد ۳۰۰ مقاله کامل و چکیده مقاله به دست آمد که پس از بررسی عناوین، چکیده و مقدمه مقالات، تعدادی از آن ها به دلیل عدم ارتباط با اهداف مطالعه حذف گردید. در نهایت منابع واجد شرایط انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها: بطورکلی سه نوع نانوسلولز، یعنی نانوالیاف سلولزی، نانوکریستال های سلولزی و سلولز باکتریایی، معرفی شده اند که وجود آن ها در فرآورده های پزشکی سبب بهبود خواص مکانیکی و زیستی، کاهش سمیت و ... می شود. علیرغم تولید چندین محصول موفق برپایه این مواد در دهه گذشته، انتظار می رود در سال های آینده پیشرفت های قابل توجهی از مواد سلولزی به کار برده شده در زیست پزشکی مشاهده شود. به طورکلی، ایجاد روش های آماده سازی مطمئن و قابل تکرار جهت تولید مواد سلولزی زیست سازگار با خواص معین و کنترل شده، عامل دار کردن سطح و پراکندگی در مواد، بمنظور پیشرفت های بیشتر مواد سلولزی در داروسازی و پزشکی مورد نیاز است. نتیجه گیری: در میان انواع مختلف نانوسلولز، سلولز باکتریایی به دلیل سمیت سلولی کم و تخلخل بالا در سال های اخیر بطور گسترده در کاربردهای زیست پزشکی بکار برده شده است.

Nanocellulose, Drug Delivery Systems, Tissue Engineering, Antibacterial Agents, Wound Healing, نانوسلولز, دارورسانی, مهندسی بافت, مواد ضدباکتری, ترمیم کننده های زخم