اسباب ایجاد و انتقال حقآبه در فقه مذاهب اسلامی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: مجله تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دوره: 55، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JJFIGHL-55-1_006
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 70
نویسندگان
دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران؛
دانشجوی دکتری رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران؛
چکیده
استفاده از منابع آب و نقل و انتقال آن در فقه اسلامی، ضوابط و احکام خاصی دارد. حقآبه یا حق الشرب از جمله عناوین فقهی است که از آن به مناسبت در برخی از ابواب فقهی مانند: تجارت، اجاره و احیاء موات؛ سخن رفته است. این نوشتار سعی دارد تا طرق انتقال مالکیت حقآبه و راه های ایجاد و ثبوت آن در فقه اسلامی را با رویکردی تطبیقی، بررسی کند. حقآبه از جمله حقوق مالی است که قابلیت نقل و انتقال به صورت ضمنی و یا مستقل در برابر عوض و یا به صورت مجانی را دارد. اشتراک عمومی یکی از اسباب ثبوت حق الشرب است که مبنتی بر آن عموم مردم در استفاده و بهره گیری از آن برابر هستند. حیازت منابع آب و ثبوت حقآبه به تبع حیازت، و انتقال حقآبه از طریق تبرع در قالب قرارداد «مهایات» و انتقال حقآبه از طریق ارث و وصیت از دیگر اسباب نقل و انتقال حقآبه است.کلیدواژه ها
تبرع, حقآبه, حق الشرب, حیازت, نقل و انتقال, معاوضهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.