تعریف هنر و زیبایی نزد قاضی سعید قمی
محل انتشار: مجله فلسفه و کلام اسلامی، دوره: 44، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 135
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JITP-44-1_002
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
اگرچه برخی معتقدند که در بین فیلسوفان مسلمان اثری منحصرا درباره هنر و زیبایی شناسی نمی توان یافت، با بررسی آثار آن ها می توان مباحث مربوط به هنر و زیبایی شناسی را استخراج کرد. در این بین، قاضی سعید قمی از جمله اندیشمندان مسلمانی است که برخی از مباحث مربوط به هنر و زیبایی را در تعلیقاتی که بر میمر چهارم کتاب اثولوجیا نگاشته، به طور مستقل ذکر کرده است. پرسش بنیادین نوشتار حاضر این است که هنر و زیبایی نزد قاضی سعید قمی به چه معناست و او از چه منظری به این مقولات نگریسته است. مفروض مقاله حاضر این است که قاضی سعید در این اثر زیبایی را به زیبایی معقول و محسوس تقسیم کرده و زیبایی محسوس را تجلی زیبایی معقول می داند و جملگی زیبایی ها را تجلی زیبایی نورالانوار می داند. او در ادامه ضمن تاکید بر نقش خیال متصل و منفصل در آفرینش زیبایی، هنر را تجلی صورت زیبای هنرمند بر ماده محسوس می داند. وی زیبایی هنری را عاملی برای تکمیل زیبایی طبیعت می داند.
نویسندگان
یحیی بوذری نژاد
استادیار دانشگاه تهران