بررسی روایات جرح هشام بن حکم و یونس بن عبدالرحمن براساس داده های سندی-متنی روایات رجالی
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: مجله مطالعات فهم حدیث، دوره: 10، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_MFHJ-10-1_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 376
نویسندگان
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه کاشان، ایران.
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه کاشان، ایران.
چکیده
نخستین شیوه ای که مورخان اسلامی تحت تاثیر محدثان، در نقل و نگارش تاریخ به کار برده اند، تاریخ نقلی است که مورخ همانند راوی به نقل صرف حدیث بسنده و در صورت نقد، تنها به بررسی وثاقت راوی اکتفا می کند. مورخ در آغاز، شایستگی راویان احادیث را به شیوه علم رجال و فن جرح و تعدیل احراز کرده و به دلیل شباهت اسلوب نقد و بررسی تاریخ به حدیث، شناخت کافی به سندهای روایات، میزان وثاقت و عدم وثاقت، راوی جرح و تعدیل و محتوای حدیث داشته است. با این روش با سلسله سندهای اخبار تاریخی به یاری علم رجال و جرح و تعدیل شتافته و تصویر واضحی از پیدایش تاریخ از درون حدیث نشان می دهد. محدثان اسلامی و نیز مورخان غربی مانند شاخت، ینبل و موتسکی که در نقد احادیث پیشینه داشته اند، در تحقیقات خود از روش تحلیل تاریخی متون و سنجش آن ها ازطریق نمونه های مستقل و بیرونی استمداد جسته اند. براین اساس، بررسی فضای تاریخی راویانی که درباره آن ها جرح و تعدیل وجود دارد، هدف اصلی این پژوهش است و باتوجه به ضرورت رفع تعارض به شیوه (تحلیل سند – متن) با تمرکز بر بخش تعارض آرای رجالی به اعتبارسنجی این اقوال پرداخته و اندکی از تاریخ پیرامونی این تعارضات را تحلیل و بررسی می کند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای سازمان یافته و با پیاده سازی روش تحلیل اسناد - متن در علم رجال شیعه، راویانی چون هشام بن حکم و یونس بن عبدالرحمن که در توثیق و تضعیف آن ها تعارض وجود دارد، به عنوان متن مشترک، شناخته شده و با بهره گیری از سلسله سندهای رجال کشی و ترسیم زنجیره ای راویان توثیق و تضعیف کننده، می توان پیشینه این تعارضات را تاریخ گذاری و اعتبارسنجی نمود. درنتیجه، با ترسیم شبکه ای روایات جرح هشام بن حکم و یونس بن عبدالرحمن به حلقه مشترک این روایات که یعقوب بن یزید و عبدالله بن حجال است، می توان دست یافت که نقش محوری در نشر روایات جرح را داشته اند.کلیدواژه ها
تحلیل سندی– متنی, حلقه مشترک, تعارض آرای رجالی, هشام بن حکم, یونس بن عبدالرحمناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.