بررسی کیفی بذر دارمازو (Quercus infectoria Oliv.) در توده های جنگلی دست نخورده و گلازنی شده بانه
عنوان مقاله: بررسی کیفی بذر دارمازو (Quercus infectoria Oliv.) در توده های جنگلی دست نخورده و گلازنی شده بانه
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-16-1_010
منتشر شده در در سال 1387
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-16-1_010
منتشر شده در در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:
زاهد شاکری - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری
محمدرضا مروی مهاجر - استاد، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
وحید اعتماد - استادیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
منوچهر نمیرانیان - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
زاهد شاکری - دانش آموخته کارشناسی ارشد جنگلداری
محمدرضا مروی مهاجر - استاد، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
وحید اعتماد - استادیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
منوچهر نمیرانیان - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
یکی از عمدهترین استفادههای انجام شده در زاگرس شمالی گلازنی و استفاده از شاخ و برگ درختان بلوط برای تغذیه دام است. این امر موجب ایجاد تغییرات عمدهای در ساختار و وضعیت ظاهری این جنگلها شده است و در برخی نقاط مانند بخش آلوت، از توابع شهرستان بانه آینده این جنگلها را با خطر مواجه ساخته است. با توجه به مشکل فوق و عدم استقرار زادآوری دانهزاد در این جنگلها، ویژگیهای کیفی بذر دارمازو که یکی از گونههای اصلی این رویشگاههاست، در تودههای دستنخورده و گلازنیشده سه رویشگاه بلکه (Blake)، میریوسف (Mir-Yousef) و قولهشیر(Ghole-Shir) مورد بررسی قرار گرفت. درکل از تعداد ۶۰ درخت، ۶۰۰۰ دانه بذر جمعآوری گردید. میزان رطوبت اولیه بذر در تودههای دستنخورده به مقدار جزئی بیشتر از تودههای گلازنی شده است، اما اختلاف معنیداری بین آنها وجود ندارد. در رابطه با آلودگی بذرها به آفات بذرخوار، اختلاف شدیدی بین تودههای گلازنیشده و توده دستنخورده «بلکه» وجود دارد، اما در دو رویشگاه دیگر با وجودی که میزان بذرها آلوده به بذرخوار در توده های دستنخورده بیشتر است، اما اختلاف آنها معنیدار نمیباشد. وزن هزاردانه بذر در تودههای دست نخورده به طور معنی داری بیشتر از تودههای گلازنیشده است که عمدهترین دلیل آن میتواند فرصت بیشتر درختان موجود در تودههای دست نخورده برای ذخیره مواد غذایی در لپههای بذر باشد. بین درصد جوانهزنی بذرها تودههای دستنخورده و گلازنیشده اختلاف معنیداری وجود ندارد. مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد رویشگاه «بلکه» با دارا بودن بیشترین مقدار درصد جوانهزنی (۸/۹۶ درصد) در گروه اول قرار گرفته و دو رویشگاه «قولهشیر» و «میریوسف» به ترتیب با ۹/۹۰ و ۸/۸۸ درصد در یک دسته قرار گرفتند. از نظر شاخص جوانهزنی بین تودهها اختلاف وجود نداشته و مقایسه میانگین دانکن نیز نشان داد که هر سه رویشگاه در یک دسته قرار میگیرند. مقدار شاخص جوانهزنی به ترتیب در رویشگاههای «میریوسف»، «بلکه» و «قولهشیر» معادل ۲/۱۳، ۸/۱۲ و ۴/۱۲ محاسبه گردید.
کلمات کلیدی: دارمازو, زاگرس شمالی, گلازنی, درصد جوانهزنی, شاخص جوانهزنی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1886389/