غلامرضا رجبی - Department of Counseling and Educational Psychology, Ahvaz University of Shahid Chamran, Ahvaz, Iran
ژیلا امیری اصل - School of Educational Sciences and Psychology, Ahvaz University of Shahid Chamran, Ahvaz, Iran
آرش جلوداری - School of Educational Sciences and Psychology, Ahvaz University of Shahid Chamran, Ahvaz, Iran

مقدمه: استیگما (انگ) سازه ای مهم در زمینه های سلامت روان محسوب می شود و یکی از مهم ترین پیامدهای اختلال ناباروری است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی پایایی و روایی نسخه فارسی مقیاس انگ ناباروری در زنان نابارور بود. روش کار: پژوهش حاضر روان سنجی از نوع روش شناسی بود. ۱۶۶ زن نابارور مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی خوزستان به صورت نمونه گیری مبتنی بر هدف و با استفاده از مصاحبه انتخاب شدند.  شرکت کنندگان در مطالعه پرسشنامه های مقیاس های انگ ناباروری، عزت نفس روزنبرگ، باورهای خودکارآمدی عمومی و خودانتقادی را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به روش تحلیل مولفه های اصلی و نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد. یافته ها: در تحلیل عامل اکتشافی با چرخش واریماکس نسخه فارسی مقیاس انگ ناباروری ۴ عامل استخراج شد: بی ارزشی شخصی، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی و انگ خانوادگی. همچنین ضرایب پایایی آلفای کرونباخ کل مقیاس و ۴ عامل استخراج شده رضایت بخش بودند. ضریب باز آزمایی (به فاصله ۲ هفته) ۰/۵۸ (۰/۰۰۱> P) و بین این مقیاس با مقیاس های عزت نفس روزنبرگ و باورهای خودکارآمدی عمومی به عنوان ضریب روایی واگرا و با مقیاس خودانتقادی به عنوان ضریب روایی همگرا، همبستگی معنی داری وجود دارد (۰/۰۰۱> P). نتیجه گیری: با توجه به روایی و پایایی مناسب این مقیاس می توان از آن برای فعالیت های پژوهشی این نوع خاص از جامعه در مراکز تحقیقاتی ناباروری استفاده کرد.

Infertility, Validity and Reliability, Stigma, Women, ناباروری, روایی و پایایی, انگ, زنان