ماهیت حقوقی و ضمانت اجرای قرارهای دستور موقت دیوان بین المللی دادگستری در پرتو رویه دیوان و عملکرد کشورها
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوق بین المللی، دوره: 16، شماره: 59
- کد COI اختصاصی: JR_JALR-16-59_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 94
نویسندگان
گروه حقوق، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران. رایانامه: Ardeshirmoghadam.m۷۰@gmail.com
گروه حقوق، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران. استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول). رایانامه: hnajandimanesh@gmail.com
گروه حقوق، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران. دانشیار حقوق بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. رایانامه: solhchi@yahoo.com
چکیده
زمینه و هدف: دیوان بین المللی دادگستری به موجب اساسنامه خود از این اختیار برخوردار است تا به منظور حفظ حقوق طرف های اختلاف و همچنین جلوگیری از گسترش و وخامت اختلاف، قرار اقدامات موقتی را صادر نماید. این قرارها از همان ابتدا با تفسیر مختلف کشورهای مرتبط با اختلاف مواجه بوده اند. برخی از کشورها این قرارها را غیرالزام آور می دانستند؛ درحالی که برخی دیگر آن ها را الزام آور می دانستند. در دکترین نیز تا حدودی این اختلاف نظر وجود داشت. در نوشتار حاضر ضمن بررسی ماهیت حقوقی قرار اقدامات موقتی، این مسئله بحث شده است که آیا در حقوق بین الملل ضمانت اجرایی برای عملی کردن قرار اقدامات موقتی وجود دارد یا خیر؟ به علاوه در این خصوص رویه کشورها چگونه است؟روش: پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.یافته ها و نتایج: بنابر رویه دیوان، به ویژه در پرونده لاگراند، قرارهای اقدامات موقت دیوان الزام آور می باشند. ازاین رو، کشورهای مخاطب این قرارها ازنظر حقوقی ملزم به اجرای آن ها می باشند قرار اقدامات موقتی ازجمله تصمیمات الزام آور دیوان می باشد و کشورها برای اجرای آن روش های مختلفی ازجمله اقدامات یک جانبه، مراجعه به شورای امنیت، مراجعه به محاکم داخلی و اقدامات متقابل را بکار می برند. ضمانت اجرای قرارهای اقدامات موقتی همان ضمانت اجرای حقوق بین المللی می باشد.کلیدواژه ها
قرار اقدامات موقتی, دیوان بین المللی دادگستری, ضمانت اجرا, پرونده لاگراند, رویه دولت هااطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.