ارزیابی و مقایسه رفتار سازه ای اتصال نوین تیر- ستون خودمرکزگرای دارای میراگر اصطکاکی با اتصالات موجود

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: فصلنامه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، دوره: 53، شماره: 112
  • کد COI اختصاصی: JR_CEEJ-53-112_019
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 211
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهسا سعیدزاده

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز

محمدرضا چناقلو

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز

آرش اکبری حامد

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز

چکیده

با توجه به تجربیات خرابی های گسترده اتصالات در دو زلزله Northridge و Kobe، می­ بایست توجه ویژه ­ای به طراحی ستون ­ها و اتصالات تیر- ستون (Beam-Column Connection) نمود. در این راستا عمدتا در قاب ­های خمشی با تضعیف تیر در فاصله ­ای مشخص از بر ستون و یا تقویت اتصال تیر- ستون، در دو انتهای تیر به ­عنوان یکی از اعضای اصلی سازه، مفاصل پلاستیک خمشی تشکیل می شود که این امر مستلزم تامین شکل ­پذیری لازم بوده و باعث بوجود آمدن تغییر شکل ­های ماندگار در این سیستم می ­شود. بنابراین تغییر شکل ­های ماندگار باعث آسیب دیدن اجزای اصلی اتصال شده و با توجه به حساسیت اتصالات جوشی تیر- ستون نسبت به بارهای لرزه ای، امکان ایجاد خرابی های ترد شامل ترک های بسیار ریز و شکست های بزرگ در مجاورت ستون وجود دارد. لذا برای رفع این نقایص و بهبود رفتار چرخه ای اتصالات، نوع جدیدی از اتصالات تیر- ستون خودمرکزگرای دارای میراگر پیشنهاد شده است که به بهبود شکل پذیری و خاصیت خودمرکزگرایی اتصال منجر می شود. در این مقاله رفتار سازه ای این اتصال نوین نسبت به سایر اتصالات موجود (اعم از اتصال خمشی جوشی، اتصال دارای کابل پس کشیده، اتصال دارای میراگر اصطکاکی و اتصال دارای میراگر فلزی تسلیم شونده) پس از انجام صحت سنجی های مورد نیاز، توسط نرم افزار ABAQUS مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. با توجه به نتایج به ­دست آمده، مشاهده شد که این اتصال ضمن تامین جزئیات اجرایی ساده، موجب حذف دریفت ماندگار و افزایش شکل پذیری شده و از رفتار فراارتجاعی اعضای اصلی جلوگیری کرده و اتلاف انرژی صرفا توسط صفحات اصطکاکی قابل تعویض انجام می گیرد.

کلیدواژه ها

اتصال خودمرکزگرا, میراگر اصطکاکی, میراگر فلزی تسلیم شونده, اتصال خمشی جوشی, دریفت ماندگار

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.