بررسی ترجیح طعمه پشه Dicrodiplosis manihoti Harris (Dip.: Ceccidomyiidae) نسبت به مراحل مختلف رشدی شپشک آرد آلود پنبه Phenococcus solenopsis Tinsely (Hem.: Pseudococcidae)

پشه شکارگر  Dicrodiplosis manihoti Harris یکی از شکارگرهای فعال شپشک آردآلود پنبه Phenococcus solenopsisTinsely می باشد که از مناطق مختلف استان خوزستان از روی درختچه های ختمی چینی آلوده جمع آوری و گزارش شده است. ازآنجایی که پرورش انبوه و استفاده از این شکارگر به منظور کنترل شپشک آردآلود پنبه مستلزم شناسایی بهترین مرحله زیستی طعمه برای تغذیه می باشد، در این پژوهش ترجیح شکارگری لاروهای سنین یک، دو و سه پشه D. manihoti با تغذیه از مراحل پوره سن یک، دو، سه و ماده بالغ شپشک آردآلود پنبه در دمای بهینه ۳۲ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۶۵±۱۰ درصد و دوره نوری ۱۴:۱۰ ساعت (تاریکی: روشنایی) بررسی شد و دادههای حاصل با استفاده از شاخص منلی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. مقایسه میانگین شاخص منلی نشان داد که لارو سن یک پشه D. manihoti ماده های بالغ شپشک را به طور معناداری به سایر مراحل رشدی ترجیح داد و کمترین مصرف این مرحله رشدی از پوره سن سه بدون اختلاف معنادار با پوره سن یک و دو شپشک بود. این در حالی است که لاروهای سن دو و سه شکارگر پوره سن یک شپشک را به طور معناداری به سایر مراحل رشدی ترجیح داده و کمترین میزان مصرف این مراحل رشدی به طور معناداری از ماده بالغ شپشک بود. تغذیه از پوره سن یک آفت به عنوان مرحله رشدی فعال و عامل اصلی انتقال شپشک روی میزبان ها و گیاهان دیگر نشان دهنده اهمیت این شکارگر در مهار جمعیت آفت و نقش کنترلی آن می باشد.

کلیدواژه ها:

پشه گالزا ، ترجیح طعمه ، شاخص منلی ، شپشک آردآلود پنبه