نرگس سادات سجادیه - دکترای فلسفه تعلیم و تربیت، استادیار دانشگاه تهران
صدیقه سلطانی نژاد - دانشگاه تهران/دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی/ گروه تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش

دوران کودکی از مهمترین دوران رشد فرد است. در این دوران که اوج تاثیرپذیری کودک از محیط اطراف است، انیمیشن به لحاظ جذابیت و درهم آمیختن تصویر و حرکت توجه کودک را به خود جلب می‎کند و تاثیر زیادی بر روح و روان وی خواهد داشت. با این وجودابعاد تربیتی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پرسش اساسی پژوهش حاضر این است که بر اساس رویکرد اسلامی عمل چه ملاحظات تربیتی−روان‎شناختی‎ای ناظر بر انیمیشن کودک می‎توان داشت؟ روش استفاده شده استنتاج پیش‎رونده است، بدین صورت که از اهداف و اصول تربیت مطرح شده در رویکرد اسلامی عمل، ملاحظات تربیتی−روانشناختی فیلم و انیمیشن کودک به شکل ضمنی و در ۵ دسته کلی استخراج شده است. برخی از این ملاحظات بدین قرارند: پرهیز از مضامین و موارد ضدتربیت چون خشونت] روابط جنسی و احساسات منفی، مواجهه‎ گام‎به‎گام و تعویقی با واقعیت‎های حساسیت برانگیز، پرداخت تبیینی به ارزش‎ها و طرح آن‎ها در فضاسازی زندگی واقعی، پرهیز از اشباع اطلاعاتی، توجه به وضوح و تجسم ارزشی، تبعیت ساختار روایی از ساختارهای علی وخطی روایت، توجه به لایه‎مندی حوادث و موقعیت‎ها، برجسته‎سازی موقعیت‎های انتخاب و تصمیم، پرداخت فرایندی به زندگی و عملکرد شخصیت‎های اصلی و تلاش در جهت تنوع هویتی عدم برتری آن‎ها.

انیمیشن, ملاحظات تربیتی, رویکرد اسلامی عمل, تربیت, کودک