نوذر شفیعی - دانشیار گروه علوم سیاسی وروا بط بین الملل دانشگاه تهران، تهران. ایران.
فرشته بهرامی پور - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران
سعید میراحمدی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران
محمد نجفی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

به رغم اینکه تا قبل از سال ۲۰۱۱ ترکیه به عنوان یک الگوی موفق سیاسی-اقتصادی در منطقه ظاهر شد و موردتوجه آمریکا و اتحادیه اروپا قرار گرفت، اما در دوره دوم دولت حزب عدالت و توسعه و پس از انقلاب های عربی منطقه، شاهد چرخش و فراز و نشیب هایی در سیاست خارجی این کشور بوده ایم که به امنیتی شدن آن منجر شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و در چارچوب مفهوم امنیتی شدن مکتب کپنهاگ، به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که علل امنیتی شدن سیاست خارجی ترکیه چیست؟ برای پاسخ به سوال مذکور، این فرضیه مطرح شده است که بی ثباتی داخلی موجب امنیتی شدن سیاست خارجی ترکیه شده است. با بررسی و تحلیل سیاست های داخلی ترکیه در حوزه اقتصادی-سیاسی مشخص شد که آشفتگی و تنش در سیاست های داخلی که توسط حزب عدالت و توسعه تعقیب می شد، به امنیتی شدن سیاست خارجی ترکیه در سال های پس از ۲۰۱۱ منجر شده است.

ترکیه, سیاست خارجی, غرب گرایی, امنیتی شدن, حزب عدالت و توسعه