حسین ابوالقاسم زاده
الناز ذکری
بنفشه زهرایی
محسن ناصری

مقدمه و هدف: امروزه، انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا از جمله مهمترین چالش های بشر محسوب می شوند. یکی از علت های اصلی این انتشار، مصرف حامل های انرژی است. صنایع در توسعه کشورها نقش بسیار مهمی ایفا می کنند و همین موضوع باعث افزایش مصرف حامل های انرژی توسط صنایع می شود. بنابراین، مدل سازی مصرف انرژی و انتشار گازهای مذکور می تواند به طور قابل توجهی در شناخت روندهای کاهش مصرف انرژی، الگوی انتشار و هزینه های اجتماعی مرتبط با آن ها به ما کمک کند. روش کار: در این مطالعه، یک مدل با استفاده از رویکرد پویایی های سیستم به منظور محاسبه گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا در بخش صنعت استان اصفهان توسعه داده شده است. در این مدل، میزان مصرف انرژی صنایع در سال های ۱۳۹۰تا ۱۳۹۹ محاسبه شده و هزینه های اجتماعی ناشی از این انتشارات محاسبه می شوند. سپس سناریوهای توسعه در این مدل اعمال شده و میزان کاهش هزینه های اجتماعی محاسبه می شود. یافته ها: هزینه های اجتماعی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده های هوا بین ۲.۵۸ تا ۳.۷۹ میلیون دلار بر مبنای دلار امریکا در سال ۱۳۸۱ بوده است. بیشترین هزینه های اجتماعی در سال ۱۳۹۲ و کمترین آن در سال ۱۳۹۴ ثبت شده است. همچنین، دی اکسیدکربن  بیشترین سهم را در هزینه های اجتماعی دارد. نتیجه گیری: سوخت مازوت و انتشار گاز گلخانه ای ناشی از آن، علت اصلی بروز هزینه های اجتماعی در منطقه مورد نظر می باشد و صنایع و نیروگاه ها به عنوان مصرف کننده های اصلی این سوخت شناخته می شوند. در نتیجه، سناریو حذف سوخت مازوت از صنایع بیشترین تاثیر را در کاهش هزینه های اجتماعی دارد. همچنین، علیرغم کارایی بیشتر نیروگاه های سیکل ترکیبی نسبت به نیروگاه های گازی، سناریو تبدیل نیروگاه های گازی به سیکل ترکیبی به عنوان آخرین سناریو پیشنهادی برای کاهش هزینه های اجتماعی شناخته می شود.

Energy, Greenhouse Gases (GHGs), regional development, system dynamics, social costs, انرژی, گازهای گلخانه ای, توسعه منطقه, پویایی های سیستم, هزینه های اجتماعی